27 Ιουν 2009

«Μοναξιά σαν τη δική μου λίγοι άνθρωποι νιώθουν»

Μάικλ Τζάκσον: ο τραγουδοποιός που σφράγισε την ποπ μουσική δεν πρόλαβε να κάνει τη μεγάλη επιστροφή

Άρχισε την καριέρα του σε ηλικία πέντε ετών- «όπου και να πήγαινα, συνήθιζαν να με αποκαλούν έναν 45χρονο νάνο», επρόκειτο να πει αργότερα. Γνώρισε τεράστια επιτυχία, πούλησε εκατοντάδες εκατομμύρια δίσκους, σημάδεψε ανεξίτηλα όχι μόνο τη μουσική ως τέχνη αλλά και μια ολόκληρη γενιά που πάλευε να μιμηθεί τις χορευτικές του φιγούρες- με τη μοναξιά, τις ανασφάλειες και τη χαμένη παιδική του ηλικία, ωστόσο, δεν συμφιλιώθηκε ποτέ.

Ο Μάικλ Τζάκσον, τραγουδιστής, τραγουδοποιός, περφόρμερ και ίσως ο διασημότερος ποπ σταρ της σύγχρονης εποχής, πέθανε τη νύχτα της Πέμπτης σε ηλικία 51 ετών, με την εικόνα του ήδη καταρρακωμένη από τις πλαστικές επεμβάσεις, την εύθραυστη υγεία και τις καταγγελίες για κακοποίηση παιδιών αλλά και με τη βάση των φανατικών οπαδών του παγκοσμίως ανέπαφη.
Η είδηση έπεσε σαν βόμβα, παρ΄ ότι τον τελευταίο καιρό κυκλοφορούσαν έντονες φήμες πως αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας. Προ ημερών μάλιστα συνεργάτης του αδελφού του, Τίτο, είχε δηλώσει πως η πολυδιαφημισμένη «μεγάλη επιστροφή» του Τζάκσον, οι 50 συναυλίες που είχε προγραμματίσει στο Λονδίνο από τις 13 Ιουλίου, δεν επρόκειτο να γίνουν: «Ο Μάικλ δεν είναι σωματικά και πνευματικά έτοιμος για αυτές. Κάτι λείπει στην ψυχή του».

Ανακοπή καρδιάς. Αργά τη νύχτα (ώρα Ελλάδος) της Πέμπτης, ο 51χρονος βασιλιάς της ποπ, ο άνθρωπος του «Τhriller» (του άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στον κόσμο), του «Μoonwalk» (της διασημότερης, ίσως, χορευτικής φιγούρας στην ιστορία της μουσικής), των 13 βραβείων Grammy και των 750 εκατομμυρίων δίσκων σε πωλήσεις, μεταφέρθηκε εσπευσμένα από το σπίτι που νοίκιαζε στο Μπελ Ερ στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας έπειτα από- όπως όλα δείχνουν- καρδιακή ανακοπή. Ήδη όμως όταν έφτασε το νοσοκομειακό στο σπίτι του, έπειτα από τηλεφώνημα μέλους του προσωπικού του, ο Τζάκσον «δεν αντιδρούσε». Και οι προσπάθειες των γιατρών να τον επαναφέρουν αποδείχθηκαν μάταιες. Το τι ακριβώς προκάλεσε τον θάνατό του θα το αποκαλύψουν η νεκροτομή και οι τοξικολογικές εξετάσεις που ήδη διενεργούνται. Μόλις κυκλοφόρησε η είδηση της μεταφοράς του στο νοσοκομείο, εκατοντάδες φαν, πολλοί από αυτούς με δάκρυα στα μάτια, έτρεξαν εκεί. Σε ολόκληρο τον κόσμο τα ραδιόφωνα άρχισαν να μεταδίδουν μετά μανίας τραγούδια του. Ο Τζάκσον αφήνει πίσω του χρέη περίπου 500 εκατομμυρίων δολαρίων, χρέη που συγκέντρωσε λόγω τόσο του σπάταλου τρόπου ζωής του όσο και των προβλημάτων του με τη Δικαιοσύνησύμφωνα ωστόσο με πηγή της μουσικής βιομηχανίας, τα περιουσιακά του στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων στα δικά του τραγούδια καθώς και μεριδίου στα δικαιώματα των τραγουδιών των Βeatles, αξίζουν περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια. Αφήνει επίσης πίσω του το ανεκπλήρωτο όνειρο ενός μεγάλου come-back: οι συναυλίες του στο Λονδίνο, τα εισιτήρια για τις οποίες εξαντλήθηκαν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, θα ήταν οι πρώτες solo εμφανίσεις του τα τελευταία 12 χρόνια. Ο εκκεντρικός τρόπος ζωής του Μάικλ Τζάκσον, η εκούσια αλλοίωση της εικόνας του την οποία επέμενε να αρνείται, η λατρεία του για τα παιδιά που τέθηκε πολλάκις στο μικροσκόπιο, όλα αυτά θα μείνουν να συντηρούν τον μύθο του- μαζί, πιθανότατα, με τις θεωρίες συνωμοσίας που θα κυκλοφορήσουν όσον αφορά τις συνθήκες του θανάτου του. Γεγονός παραμένει πως από τη νύχτα της Πέμπτης, μια ολόκληρη γενιά σε ολόκληρο τον κόσμο πενθεί τραγουδώντας.

ΜΕ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΑ:
«Λατρεύω τον ΕΤ γιατί μου θυμίζει τον εαυτό μου. Κάποιος από έναν ά
λλο κόσμο που έρχεται εδώ και γίνεσαι φίλος του και σε γεμίζει με ένα σωρό σοφία και μπορεί να σε μάθει πώς να πετάς. Θέλω να πω, ποιος δεν θα ήθελε να πετάξει;» Συνέντευξη στο περιοδικό «Smash Ηits», 20 Ιανουαρίου 1983
«Στο πρόσωπο των παιδιών βλέπω τον Θεό. Αν δεν υπήρχαν παιδιά σε αυτή τη Γη, αν κάποιος ανακοίνωνε πως όλα τα παιδιά είναι νεκρά, θα πηδούσα αμέσως από το παράθυρο. Τέλειωσα». Σε τηλεοπτικό ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Μπασίρ, Φεβρουάριος 2003
«Ήμουν τόσο μικρός όταν αρχίσαμε να δουλεύουμε με τη μουσική που δεν θυμάμαι και πολλά. Όταν είσαι ένα παιδί της σόουμπιζ, πολλές αποφάσεις για τη ζωή σου παίρνονται ερήμην σου». Στην αυτοβιογραφία του, «Μoonwalk» 1988
«Πιστεύω πως μοναξιά σαν τη δική μου λίγοι άνθρωποι τη νιώθουν στον κόσμο». Στην αυτοβιογραφία του, «Μoonwalk» 1988
«Ο πατέρας μου ήταν ιδιοφυΐα στο μάνατζμεντ. Αυτό που εγώ ήθελα όμως ήταν έναν μπαμπά». Ομιλία στο Οxford Union
«Έχω μια δερματική διαταραχή που καταστρέφει τη χρωστική του δέρματός μου. Είναι κληρονομικό. Προσπαθούμε να το ελέγξουμε. Είμαι ένας μαύρος Αμερικανός». Στην Όπρα Γουίνφρι
«Κοιτάς κάτω από τη σκηνή, όσο πάει το μάτι σου, και βλέπεις κόσμο. Και είναι ένα υπέροχο συναίσθημα αλλά ήρθε με πολύ πόνο, πολύ πόνο». Στο περιοδικό «Εbony», το 2008

ΕΙΠΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ:

Λίζα Μαρί Πρίσλεϊ, κόρη του Έλβις Πρίσλεϊ, η οποία ήταν παντρεμένη με τον Τζάκσον στα μέσα της δεκαετίας του 1990
«Είμαι τόσο πολύ θλιμμένη και μπερδεμένη... Είμαι συντετριμμένη για τα παιδιά του, που ξέρω ότι ήταν τα πάντα γι΄ αυτόν, και για την οικογένειά του. Η απώλεια είναι τεράστια σε τόσο πολλά επίπεδα, δεν βρίσκω λόγια».

Κουίνσι Τζόουνς, ο γνωστός μουσικός παραγωγός που συνεργάστηκε με τον Τζάκσον σε τρία από τα άλμπουμ του με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία («Οff the Wall», «Τhriller» και «Βad» )
«Είμαι συντετριμμένος. Για τον Μάικλ που έφυγε από κοντά μας τόσο ξαφνικά σ΄ αυτήν την ηλικία, δεν βρίσκω λόγια. Η συνεισφορά και η κληρονομιά του θα είναι αισθητές για πάντα στον κόσμο. Έχασα σήμερα τον μικρό αδελφό μου και ένα μέρος της ψυχής μου πήγε μαζί του».

Μαντόνα, η βασίλισσα της ποπ
«Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω... Ανέκαθεν θαύμαζα τον Μάικλ Τζάκσον. Ο κόσμος έχασε έναν από τους μεγάλους, αλλά η μουσική του θα ζει για πάντα. Η καρδιά μου είναι κοντά στα τρία παιδιά του και στα άλλα μέλη της οικογένειάς του».

Εκπρόσωποι της ηθοποιού Ελίζαμπεθ Τέιλορ, στενής φίλης του τραγουδιστή
«Είναι συντετριμμένη από τον θάνατο του αγαπημένου φίλου της Μάικλ Τζάκσον και δεν μπορεί να κάνει δήλωση αυτήν τη στιγμή».

Στίβεν Σπίλμπεργκ, ο πολυβραβευμένος κινηματογραφιστής
«Όπως δεν θα υπάρξει άλλος Φρεντ Αστέρ, Τσακ Μπέρι ή Έλβις Πρίσλεϊ, δεν θα υπάρξει άλλος σαν τον Μάικλ Τζάκσον. Το ταλέντο του και το μυστήριό του τον έκαναν θρύλο».

Μορφίνη - φάρμακα
Υπήρχε χθες η πληροφορία από ανθρώπους που βρίσκονταν κοντά του ότι επί μήνες πριν από τον θάνατό του ο τραγουδιστής έπαιρνε ένα «κοκτέιλ» από επτά φάρμακα που χορηγούνται με συνταγή.

Στο «κοκτέιλ» περιλαμβάνονταν τα αγχολυτικά Χanax και Ζoloft και το παυσίπονο Demerol. Ένας δικηγόρος της οικογένειας του Τζάκσον, ο Μπράιαν Όξμαν, είπε στο CΝΝ πως «φοβάται» ότι τα φάρμακα μπορεί να σκότωσαν τον ποπ σταρ. Μάλιστα, η εξειδικευμένη σε θέματα διασημοτήτων ιστοσελίδα tmz.com, επικαλούμενη μέλη της οικογένειάς του, έγραψε ότι ο Τζάκσον πέθανε από ισχυρότατη δόση Demerol (που είναι παρόμοιο με τη μορφίνη).

ΓΝΩΜΗ Είκοσι ζωές σε μία
Του CΗRΙS ΑΥRΕS

O άνθρωπος αυτός δημιούργησε μια περιουσία που εκτιμάται ότι έφτασε το 1 δισεκατομμύριο δολάρια και στη συνέχεια βάλθηκε να την καταστρέψει μπροστά στις κάμερες.

Ο άνθρωπος αυτός παραμόρφωσε το πρόσωπό του με πλαστικές εγχειρήσεις μέχρι να γίνει από μαύρος λευκός και στη συνέχεια έγραψε ένα τραγούδι, το «Βlack or White», για να πει ότι το χρώμα του δέρματος δεν έχει εν τέλει καμιά σημασία. Ο άνθρωπος αυτός κλειδώθηκε σε μια φυλακή που ο ίδιος δημιούργη- σε και την ονόμασε Νeverland (Χώρα του Ποτέ), με έναν ιδιωτικό ζωολογικό κήπο από κατοικίδια, ένα τρένο και μια ρόδα του λούνα παρκ όπου ανέβαινε μόνο αυτός. Ο άνθρωπος αυτός έπασχε από το σύμπτωμα του Πίτερ Παν, κάτι που αποτελούσε είτε προμετωπίδα για το αρρωστημένο ενδιαφέρον του για τα αγόρια- όπως προσπάθησε, αλλά δεν μπόρεσε να αποδείξει ένας εισαγγελέας του δικαστηρίου της Σάντα Μπάρμπαρα- είτε ένα από τα πολλά συμπτώματα μιας πνευματικής κατρακύλας που διήρκεσε δύο δεκαετίες και ίσως να οδήγησε στον θάνατό του.

Το ότι ο Μάικλ Τζάκσον πέθανε νέος δεν αποτελεί και τόσο μεγάλη έκπληξη.

Στην πραγματικότητα, έζησε είκοσι ζωές σε διάστημα μόλις μιας. Ξεκίνησε την καριέρα του ως επαγγελματίας τραγουδιστής σε ηλικία 8 ετών. Ήταν τόσο ταλαντούχος, ώστε πολλοί υποπτεύθηκαν ότι ο πατέρας του ήταν ένας απατεώνας: είχε αγοράσει έναν νάνο και τον παρουσίαζε ως παιδί του.

Η έκπληξη ήταν ότι έγινε κάτι παραπάνω από σταρ.

Και η ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη, που συχνά ξεχνάμε στην εποχή του Ομπάμα, είναι ότι έγινε τόσο μεγάλος σταρ αν και ήταν μαύρος.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΙΤΤΥ ΞΕΝΑΚΗ

Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ