Η πρ. Πολιτική Επιτροπή του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου δηλώνει τα παρακάτω:
Ήλθαν σε γνώση μας δηλώσεις σε δημόσιο μέσο ενημέρωσης, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό από επίσης δημόσιες τοποθετήσεις, του μέχρι σήμερα μέλους του Ε.Πα.Μ. Ιφικράτη Αμυρά, οι οποίες δεν απηχούν στο παραμικρό τις θέσεις, τα προτάγματα και τη βαθύτατα δημοκρατική αντίληψη του Μετώπου, ως προς τη διεξαγωγή του Πολιτικού του Αγώνα.Οι θέσεις και οι αντιλήψεις του κ. Αμυρά, όπως αυτές δημοσιοποιήθηκαν είναι εντελώς προσωπικές και δεν συνάδουν σε καμία περίπτωση με αυτές του Μετώπου και των οργανωμένων μελών του, ούτε ήλθαν ποτέ σε γνώση μας πριν τη δημοσιοποίησή τους, η οποία και λειτουργεί στη πράξη υπονομευτικά για το ίδιο το Μέτωπο και την ανάπτυξή του.
Δηλώνουμε κατηγορηματικά ότι ο κ. Αμυράς δεν έχει πλέον καμία θέση στις τάξεις του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου και ουδέποτε θα είχε αν οι τοποθετήσεις του είχαν τυχόν υποπέσει στην αντίληψή μας νωρίτερα.
Αθήνα 16 Μαρτίου 2012
Η πρ. Πολιτική Επιτροπή του Ε.Πα.Μ.
Ιφικράτης Αμυράς
Οι απόψεις μου για την ένοπλη αντίσταση του Λαού ενάντια στους κατακτητές, ως πρόσχημα για την διαγραφή μου από την προσωρινή πολιτική επιτροπή
Θεωρώ αναγκαίο να απαντήσω στα πολλά ηλεκτρονικά μηνύματα που δέχθηκα από γνωστούς και αγνώστους για τους λόγους διαγραφής από το ΕΠΑΜ.
Οι απόψεις μου για ένοπλη αντίσταση ενάντια στους κατακτητές και τους δωσίλογους, είναι γνωστές εδώ και χρόνια. Από τότε που η Πατρίδα μας υποδουλώθηκε στο Μνημόνιο, έγραφα ότι έρχεται ολοκαύτωμα για τον Ελληνικό Λαό.
Αν η διαγραφή μου οφείλεται σε ένα δικό μου βίντεο που μιλάω για οργάνωση της ενόπλου αντιστάσεως, δεν το ξέρω.
Αυτό που με ενδιαφέρει είναι φαινόμενα σαν αυτό:
Ελληνίδα ηλικιωμένη αυτοπυρπολήθηκε για να μην είναι πια βάρος στην οικονομικώς εξαθλιωμένη οικογένειά της.
Αν ένας πολιτικός φορέας, και μάλιστα με αναφορές στο ΕΑΜ, δεν έχει το ψυχικό σθένος να αντισταθεί με κάθε μέσον στον κατακτητή, και να υπερασπίσει τον Ελληνικό Λαό από την τροϊκανή γενοκτονία, τότε δεν με διαγράφει αυτός ο φορέας. Τον διαγράφω εγώ.
Το ζήτημα απ' ό,τι κατάλαβα είναι ότι κάποιοι από την πολιτική επιτροπή θέλουν να μετατρέψουν το ΕΠΑΜ σε αστικό κόμμα, κοινοβουλευτικού τύπου. Κάτι που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πλειοψηφία των μελών του ΕΠΑΜ.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ την προηγουμένη Κυριακή έγινε ψηφοφορία για το αν θέλουν τα μέλη να πάρει νομική μορφή το ΕΠΑΜ διατηρώντας την μετωπική του φυσιογνωμία, η πλειοψηφία απάντησε καταφατικά.
Αλλά κάποιοι στην κορυφή το ερμηνεύουν ως το πράσινο φως για να γίνει το ΕΠΑΜ κόμμα κοινοβουλευτικού τύπου.
Οπότε το πρόβλημα δεν είναι τα βίντεο του Αμυρά για την ένοπλη αντίσταση του Λαού ενάντια στον κατακτητή.
Το πρόβλημα είναι ότι έτσι όπως οδεύει το ΕΠΑΜ, δεν θα προκηρύξει ούτε μαζική πολιτική απεργία. Ούτε θα ζητήσει παράλληλες εκλογές, ούτε λαϊκά δικαστήρια, ούτε Συντακτική Εθνοσυνέλευση.
Ναι μεν, αυτά δεν αναφέρονται στην ιδρυτική του διακήρυξη αλλά είναι προτάγματα που τα φέρνει στην επιφάνεια η πολιτική πραγματικότητα. Και ο Λαός. Άλλωστε στην ιδρυτική του διακήρυξη δεν υπήρχε κάτι που να έλεγε ότι ο πολιτικός αγών θα περιοριστεί αυστηρώς σε κοινοβουλευτικά πλαίσια.
Τώρα όμως, η μικροαστική θρασύδειλη ψυχή με το βουλοκέρι της δημιουργίας κόμματος, ξεσπάθωσε: «Όχι αίματα!! Όχι ακρότητες!! Μην μας κακοχαρακτηρίσουν», ωρύονται όσοι υποτάσσονται στην κατοχική νομιμότητα.
Οπότε η απάντηση στο ερώτημα των αναγνωστών του ιστολογίου είναι: Δεν υποτάσσομαι στην κατοχική νομιμότητα. Θα πολεμήσω έξω από τα όρια που καθορίζει ο κατακτητής, διότι δεν θέλω να μαθαίνω ότι μία Ελληνίδα γιαγιά αυτοπυρπολήθηκε επειδή θεωρούσε ότι ήταν βάρος στην οικογένειά της.
Δεν κάνω δηλώσεις μετανοίας ούτε στους κατακτητές, αλλά ούτε σε ΕΠΑΜιτες, που τρέμει το φυλλοκάρδι τους μήν τους πούν τρομοκράτες οι ληστοσυμμορίτες του Παπαδήμιου.
Οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης προς το κατοχικό καθεστώς αυτή την περίοδο, ισοδυναμούν με εσχάτη προδοσία του Λαού.
Αν όσοι διαφωνούν με τις απόψεις μου για ένοπλη αντίσταση ήθελαν να με πείσουν για το λάθος μου, θα μου έλεγαν, «Ιφικράτη, θα κηρύξουμε γενική πολιτική απεργία, και αν δεν τους ανατρέψουμε, τότε θα μιλήσουν τα όπλα». Εδώ συμβαίνει κάτι χειρότερο. Μιλάνε για εκλογικές συμπράξεις με κοινοβουλευτικούς όρους που καθορίζει ο κατακτητής!!!
Και ερωτώ: Τα αντιμνημονιακά κόμματα θα θεωρήσουν τις κατοχικές εκλογές ως έγκυρες, την στιγμή που το αποτέλεσμά τους είναι αδιάφορο για το 4ο Ράιχ;
Για να το λέει τόσες φορές ο Σόιμπλε, σημαίνει ότι έχει λάβει εξασφαλίσεις ότι κάποια αντιμνημονιακά κόμματα θα κάνουν κυβιστήσεις(κοινώς κωλοτούμπες) μετά τις εκλογές, αν πάρουν την εξουσία.
Η μόνιμη επωδός στα ερωτήματά μου και στις απόψεις μου είναι περίπου η εξής: «Μα θα μας πουν τρομοκράτες, θα χυθεί αίμα», κλπ.
Δηλαδή τώρα τί χύνεται; Ρυζόγαλο; Τόσες χιλιάδες Ελλήνων που αυτοκτόνησαν, τόσα εγκαταλελειμμένα ελληνόπουλα σε ορφανοτροφεία, τόσοι νεκροί άστεγοι από το κρύο, τόσοι ασθενείς που πεθαίνουν χωρίς ιατρική περίθαλψη, τόσες χιλιάδες Ελλήνων τραυματιών που μάτωσαν από τους πραιτωριανούς στις διαδηλώσεις, δεν αποτελούν θύματα πολέμου για τους «νομοταγείς» ΕΠΑΜιτες;
Άλλο είναι το πρόβλημα των «νομοταγών» ΕΠΑΜιτών. Αδυνατούν να παρακινήσουν τον Ελληνικό Λαό να δημιουργήσει πρωτογενές δίκαιο. Και αυτό συμβαίνει σε πολλούς χώρους, και στην αριστερά και στην δεξιά.
Το πρόβλημα είναι οριζόντιο. Δεν είναι πρόβλημα μόνο μέσα στο ΕΠΑΜ. Η καιροσκοπική πτέρυγα κάθε πολιτικού φορέως προσπαθεί να εξοβελίσει την επαναστατική πτέρυγα. Με άναρθρες κραυγές, προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον Λαό προβάλλοντας το γελοίο σόφισμα ότι αν αντισταθεί ενόπλως στον αφανισμό του, θα πάθει μεγαλύτερο κακό από τον επικείμενο αφανισμό του.
Οι καιροσκόποι φοβούνται να ψελλίσουν αυτό που φωνάζει ο Λαός: «κρεμάστε τους προδότες».
Σε αυτή την κραυγή αγωνίας οι καιροσκόποι απαντούν: «Μην μας πούν τρομοκράτες».
Για να κατανοήσουν οι αναγνώστες το μέγεθος της πολιτικής ηλιθιότητος των «νομοταγών», είναι σαν να λέει ο αρχηγός των ΕΣ-ΕΣ στην Αθήνα το 1942 ότι όσοι αντιστέκονται ενόπλως στους Ναζί, είναι τρομοκράτες. Και να απαντούν κάποιοι ηλίθιοι «αντιστασιακοί»: «Ναι παιδιά, να προσέχουμε. Μην χύσουμε αίμα. Θα μας πούν τρομοκράτες».
Ας με πούν ό,τι θέλουν. Τρομοκράτης, δολοφόνος και γενοκτόνος του Ελληνικού Λαού, είναι ο Σόιμπλε και τα ελληνόφωνα δωσίλογα καθάρματα. Και θα πληρώσουν πολύ ακριβά τα εγκλήματά τους εις βάρος του Ελληνικού Λαού.
Η ένοπλη αντίσταση δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι ένα εργαλείο του πολύμορφου οπλοστασίου που πρέπει να διαθέτει ένας Λαός για να αυτοπροστατευθεί από τους τυράννους που προσπαθούν να τον γενοκτονήσουν.
Έχω δηλώσει ότι ως πολιτικός θα λάβω μέρος στην ανατροπή των τυράννων με κάθε μέσον. Είτε με εκλογές, είτε με πολιτική απεργία, είτε με ένοπλο αγώνα.
Όποιος τέτοιες ώρες δειλιάζει και υποτάσσει τον πολιτικό αγώνα στα νομικά όρια που χαράσσει ο κατακτητής, είναι άξιος της μοίρας του. Ο Λαός δεν έχει να περιμένει τίποτε απ’ αυτόν. Πρέπει να τον φτύσει κατάμουτρα και να στραφεί στους πραγματικούς επαναστάτες.
Εγώ δεν υποσχέθηκα ποτέ εκλογικές νίκες. Υποσχέθηκα αγώνα μέχρις εσχάτων.
Ο Λαός πρέπει να διαθέτει όλες τις επιλογές. Και να συνδυάζει εκλογικές μάχες, πολιτικές απεργίες, ένοπλη αντίσταση.
Συνεπώς δεν με διέγραψε το ΕΠΑΜ. Μία μειοψηφία στην κορυφή του ΕΠΑΜ διέγραψε τον αγώνα ανατροπής των τυράννων με κάθε μέσον. Με το γελοίο επιχείρημα «μην μας πούν τρομοκράτες».
Αν η Γκεστάμπο του Παπαδήμιου αποκαλεί τρομοκράτες τους Έλληνες επαναστάτες, αυτός είναι τίτλος τιμής. Και όχι τίτλος ντροπής.
Να τρομοκρατήσουμε επιτέλους τους τρομοκράτες της Τρόικα.
Να τρομοκρατήσουμε επιτέλους τους τρομοκράτες της Τρόικα.
Αλλά το πραγματικό πρόβλημα δεν είναι το πώς θα μας αποκαλέσει ο εχθρός. Το πρόβλημα είναι η πολιτική βούληση της αντιμνημονιακής ηγεσίας για ανατροπή και τσάκισμα των τυράννων.
Αν δεν έχεις το πολιτικό σθένος να το πράξεις, πάντα θα βρίσκεις ένα σωρό δικαιολογίες. Και αυτό είναι το πρόβλημα της προσωρινής πολιτικής επιτροπής του ΕΠΑΜ.
Προβάλλει πάνω στον Λαό τις δικές της φοβίες. Ο Λαός θέλει να εξεγερθεί. Ζητά παλλαϊκό ξεσηκωμό. Επειδή η προσωρινή επιτροπή του ΕΠΑΜ δεν έχει ούτε το σθένος, ούτε την πείρα, ούτε την βούληση να οργανώσει την παλλαϊκή εξέγερση, εφευρίσκει ανόητες δικαιολογίες για να αιτιολογήσει την πολιτική της δειλία και την υποταγή της στην κατοχική νομιμότητα.
Όλα τα άλλα είναι φθηνές δικαιολογίες για να συγκαλυφθεί η ιδεολογική, οργανωτική και πολιτική της αδυναμία.
Ιφικράτης Αμυράς
