Είμαι ένα από τα θύματα της κρίσης κι ένα από τα βλήματα της παλιάς μας ευημερίας. Θύμα γιατί, αν δε βρεθεί τίμια εργασία μέχρι τη λήξη της επιδότησής μου από τον ΟΑΕΔ, θα δω το μηνιαίο μου εισόδημα να μηδενίζεται. Και βλήμα γιατί δε φρόντισα όταν κάποιοι μαζί τα τρώγανε, να χωθώ να γλείψω κι εγώ κάνα κόκαλο.Άσε που ποτέ δε σκέφτηκα ότι θα έρθουν τέτοιες μέρες. Κι έλεγα «καλά να είμαστε, να δουλεύουμε, να έχουμε λεφτά να τα τρώμε και να περνάμε καλά». Ήμουν φιλοσοφημένη, δεν μπορείς να πεις. Κι επειδή ποτέ δεν κυνήγησα το χρήμα, ποτέ δε μου περίσσεψε ούτε ψιλό.
Έχω δει και χειρότερα. Δικό μου άτομο που είναι ήδη σε κατάσταση μηδενισμένου μηνιαίου εισοδήματος, ψάχνει μια δουλειά, ό,τι να ‘ναι κι όσα να ‘ναι. Ας είναι και με 300 ευρώ. Τα πάγια έξοδα να βγαίνουν. Που κάποτε τα 300 τα είχε για μια βόλτα στην αγορά, από αυτές που είχαν γίνει ρουτίνα.
Ξέρω ότι είμαστε πολλοί, αν και δεν το βλέπω σαν παρηγοριά. Και είναι πολλοί και οι συμβιβασμοί που κάνουμε. Καταλήξαμε να αγωνιζόμαστε για την επιβίωση. Ξεχάσαμε τις παλιές μας απαιτήσεις για ποιότητα ζωής. Υπήρχε όμως ποιότητα στη ζωή μας μέχρι πριν από τρία χρόνια; Που σκατά ήταν αυτή η ποιότητα τότε που ο μέσος Έλληνας ήταν ο κλασικός κάγκουρας, τότε που η επίδειξη κι η δηθενιά ήταν τρόπος ζωής, τότε που η μαζική αποβλάκωση ήταν αναπόφευκτη; Πού σκατά ήταν αυτή η ποιότητα τότε που δε σκεφτόμασταν, γιατί καταπίναμε αμάσητο ό,τι μας σέρβιραν, τότε που μαϊμουδίζαμε για να μοιάσουμε στα γελοία, αστραφτερά πρότυπά μας; Μας είχε στραβώσει η λάμψη και πληρώναμε για να δούμε κι άλλη. Ό,τι έλαμπε, το κάναμε σπουδαίο και προσπαθούσαμε να το μιμηθούμε, μην τύχει και ξεφύγουμε από την τάση και βγούνε οι άλλες μαϊμουδίτσες και μας πούνε οπισθοδρομικούς.
Το να μετατρέψουμε την κρίση σε ευκαιρία, μας το έχουν πει. Αλλά εγώ θέλω να ευχαριστήσω την κρίση, γιατί χάρη σ' αυτήν, αποκτούμε κρίση. Τη χρειαζόμασταν. Το βλέπω και σε μένα που δεν είχα πέσει στο τριπάκι της ψεύτικης ευημερίας. Αν εξαιρέσω το ενδεχόμενο μηδενισμού του εισοδήματός μου, μου έκανε καλό η κρίση.
Άλλαξα διατροφικές συνήθειες. Τέρμα τα ετοιματζίδικα. Τέρμα και τα πολλά τα κρέατα. Βλαβερές συνήθειες κι οι δυο. Τώρα όλα περνούν απ' τα χεράκια μου. Κάποιες τροφές, πριν φτάσουν στα χεράκια μου, βρίσκονταν στη γλάστρα μου. Ζούγκλα το μπαλκόνι. Λέω σε λίγο, που δε θα χωράω ούτε όρθια, να χρησιμοποιήσω και τον ακάλυπτο και ν' αρχίσω τα σάλτα από το παράθυρο.
Έκοψα τα καλλυντικά των γνωστών εταιρειών. Δεν ξαναπετάω τα λεφτάκια μου σ' αυτούς. Φτιάχνω τα δικά μου. Εξάλλου, οι γιαγιάδες μας έλεγαν "μη βάζεις στο πρόσωπό σου κάτι που δεν μπορείς να το φας".
Επίσης οι γιαγιάδες μας δε χρησιμοποιούσαν διακόσια απορρυπαντικά, άλλο για τα πιάτα, άλλο για τα ρούχα, άλλο για τα άλατα κι άλλο για τα πατώματα. Το πράσινο σαπούνι κάνει για όλες τις δουλειές. Και είναι πιο φτηνό κι από τις πατάτες του γνωστού κινήματος. Γιατί να πάρω απορρυπαντικό με ξύδι και πράσινο σαπούνι, ενώ μπορώ να κάνω απευθείας χρήση; Και γιατί να διώξω κατσαρίδες και μυρμήγκια εισπνέοντας δηλητήρια, ενώ υπάρχουν άπειροι τρόποι, που μυρίζουν και καλύτερα; Δε θα σου πω όλα τα κόλπα, γιατί λέω να τα γράψω σε βιβλίο. Η κρίση θα με κάνει να αποκτήσω και το επιχειρηματικό μυαλό που ποτέ δεν είχα.
Ανακαλύπτω νέους τρόπους διασκέδασης. Μέχρι τώρα, αν ήθελα να πιω καφέ σε ωραίο μέρος, πχ Ζάππειο, έπρεπε να ακουμπήσω το τάλιρο και να πω κι ευχαριστώ. Αλλά όχι, δεν ευχαριστώ, γιατί άρχισα να ευχαριστιέμαι άλλα πράγματα. Ζω ανάμεσα στο Στρέφη και το Λυκαβηττό. Τον παίρνω στο χέρι και με τη μέθοδο του αμπεμπαμπλόμ, επιλέγω προς τα πού θα ανηφορίσω. Θέλω πιο μεγάλη βόλτα; Πάω Ακρόπολη μεριά. Είτε πας για ρομαντζάδα είτε για χαβαλέ με την παρέα, πρόκειται για εξαιρετικούς τρόπους διασκέδασης. Μόνο φρόντισε να πας νωρίς, γιατί πλακώνει κόσμος και δε θα βρεις να κάτσεις. Ναι, βρε. Γι' αυτό άδειασε το Θησείο. Όλοι πάνε Άρειο Πάγο.
Αλλά και στο σπίτι να μείνεις, έχεις πολλά καλύτερα να κάνεις από πριν. Τα κανάλια σε έχουν ζαλίσει στο τούρκικο και στις επαναλήψεις. Πάνε οι παλιοί καλοί καιροί με τα αστραφτερά σόου που σε έκαναν να αποκτήσεις την αντίληψη του ζώου. Και στην καινούργια σεζόν, θα κοπούν τα πρωινάδικα και θα έχεις κι άλλες επαναλήψεις να απολαύσεις. Τώρα που έχεις αισθανθεί το χάλι της τηλεόρασης, βρίσκεις καλύτερα πράγματα να κάνεις. Όπως το να διαβάσεις ένα βιβλίο, που είναι καιρός να ξεστραβωθείς. Και είμαι σίγουρη ότι όσο ξεκολλάς από την τηλεόραση και τα βιβλία των πρωινάδικων, τόσο καλύτερος αναγνώστης γίνεσαι. Κι όσο καλύτερα βιβλία διαβάζεις, τόσο καλύτερα σκέφτεσαι.
Μπορεί να καταφέρουμε και να στρέψουμε την κρίση ενάντια σ' αυτούς που την προκάλεσαν. Σε μια κοινωνία που δεν καταναλώνει, που άρχισε να στρέφεται στα μικρά μαγαζάκια και να αναζητά προϊόντα απευθείας από παραγωγούς, τα πολυμάγαζα και τα εμπορικά κέντρα είναι άχρηστα. Από αυτό προκύπτει άλλο ένα καλό, με τη βελτίωση της αισθητικής μας. Τελειώνει η ιστορία με τα τερατουργήματα που χτίζονταν μαζικώς πριν από λίγα χρόνια.
Τελικά έχει και τα καλά της η κρίση. Ερχόμαστε κοντά ο ένας στον άλλον, ανακαλύπτουμε την αλληλεγγύη, γινόμαστε ανθρώπινοι κι έχουμε ελπίδα να γίνουμε και άνθρωποι. Όταν πλέον θα έχουμε καταλάβει ποιες είναι οι πραγματικές μας ανάγκες, τις οποίες όμως δε θα διαπραγματευτούμε. Στις πραγματικές (και δεν εννοώ τις βασικές) ανάγκες δε χωρούν συμβιβασμοί.
Και εδώ είναι ο προβληματισμός μου. Δεν ξέρω αν μας ωρίμασε αρκετά η κρίση. Είναι κι οι εκλογές που πλησιάζουν και φοβάμαι πως είναι πολλοί ακόμη οι συμβιβασμένοι.
http://www.triklopodia.com
