Θα πάρει μόλις 37 δευτερόλεπτα για το διαβάσεις κ θα αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου...."Δύο άντρες κ οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο δωμάτιο ενός νοσοκομείου.
Ο ένας ο άνδρας αφηνόταν να σηκωθεί όρθιος στο κρεβάτι του για μια ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουνε υγρά από τα πνευμόνια του.
Το κρεβάτι του βρισκόταν δίπλα στο μοναδικό παράθυρο του δωματίου.Ο άλλος άνδρας έπρεπε να περνάει όλη την ώρα του ξαπλωμένος...
Οι άνδρες μιλούσαν για ώρες αδιάκοπα. Μιλούσαν για τις γυναίκες τους κ για την
οικογένεια τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους, την θητεία τους στο στρατό, που πήγαν διακοπές.
Κάθε απόγευμα, όταν ο άνδρας δίπλα στο παράθυρο μπορούσε να σηκωθεί. Περνούσε την ώρα του περιγράφοντας στον "συγκάτοικο" του όλα όσα μπορούσε να δει έξω από το παράθυρο.
Ο άλλος άνδρας στο άλλο κρεβάτι άρχιζε να ζει για αυτές τις περιόδους μιας ώρας όπου μπορούσε να ανοιχτεί κ να ζοωγονηθεί ο δικός του κόσμος από όλη την δραστηριότητα κ χρώμα από τον κόσμο εκεί έξω.
Το παράθυρο έβλεπε ένα πάρκο με μια όμορφη λιμνούλα. Πάπιες κ κύκνοι έπαιζαν στα νερά ενώ παιδιά αρμένιζαν τα καραβάκια τους. Ερωτευμένοι νέοι περπατούσαν χέρι χερι ανάμεσα
σε κάθε χρώματος λουλούδια κ μια ωραία θέα του ορίζοντα της πόλης μπορούσε να ειδωθεί στο βάθος.
Καθώς ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε όλο αυτό με θεσπέσια λεπτομέρεια, ο άνδρας στο άλλο μέρος του δωματίου έκλεινε τα μάτια του κ φανταζόταν αυτό το γραφικό σκηνικό.
Ένα ζεστό απόγευμα, ο άνδρας στο παράθυρο περιέγραφε μια παρέλαση που περνούσε.
Αν κ ο άλλος άνδρας δεν μπορούσε να ακούσει τη φιλαρμονική, μπορούσε να την δεί στο μάτι
του μυαλού του καθώς ό κύριος δίπλα στο παράθυρο το απεικόνιζε με παρασττικές λέξεις.
Μέρες, βδομάδες κ μήνες πέρασαν...
Ένα πρωί, η πρωινή νοσοκόμα ήρθε να τους φέρει νερά για το μπάνιο τους μόνο για να δει το άψυχο σώμα του άνδρα δίπλα στο παράθυρο, ο οποίος πέθανε ειρηνικά στον ύπνο του.
Ξαφνιάστηκε κ κάλεσε τους γιατρούς να πάρουν το νεκρό σώμα.
Όταν θεωρήθηκε πρέπον, ο άλλος άνδρας ρώτησε αν μπορούσε να μεταφερθεί δίπλα στο παράθυρο. Η νοσοκόμα ευχαρίστως έκανε αλλαγή κ εφ'όσον σιγουρεύτηκε οτι ο άνδρας αισθανόταν άνετα, τον άφησε μόνο.
Σιγά. επώδυνα, στήριξε τον εαυτό του στον ένα του αγκώνα να δει για πρώτη φορά του τον έξω κόσμο. Πάσχισε να γείρει να δει έξω από το παράθυρο δίπλα στο κρεβάτι.
Αντίκρυσε έναν λευκό τοίχο.
Ο άνδρας ρώτησε τη νοσοκόμα τι θα μπορούσε να ανάγκασε το συγχωρεμένο συγκάτοικο του
ο οποίος περιέγραφε τόσο έξοχα πράγματα εξω από το παράθυρο.
Η νοσοκόμα αποκρίθηκε πως ο άνδρας ήταν τυφλός κ δεν μπορούσε να δει ουτε τον τοίχο.
Πρόσθεσε, "Ίσως ήθελε απλά να δώσει θάρρος."
Επίλογος:
Υπάρχει πελώρια ευτυχία στο να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους, παρά τι δική τους κατάσταση...
Μοιρασμένη λύπη είναι μισή λύπη, αλλά η ευτυχία, όταν μοιράζεται, διπλασιάζεται!
Αν θες να νιώσεις πλούσιος, απλά μέτρα όλα τα πράγματα που έχεις τα οποία δεν αγοράζονται με χρήματα.
Το σήμερα είναι ένα δώρο γι'αυτό αποκαλείται "Το ΠΑΡΟΝ"
