Εισαγωγή από το βιβλίο ‘’Η φυσική της ψυχής’’
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, όλοι μας βιώνουμε εμπειρίες πότε επιτυχίας και πότε αποτυχίας, εμπειρίες πότε χαράς και πότε πόνου’ είναι ελάχιστοι εκείνοι που κατορθώνουν να συνειδητοποιήσουν την επιτυχία και ευτυχία τους. Οι περισσότεροι είναι πεπεισμένοι ότι η ζωή τους επιφυλάσσει μόνο αποτυχίες. Σχεδόν όλοι πιστεύουν στην τύχη και στην ατυχία ακριβώς επειδή τόσο οι όμορφες όσο και οι άσχημες εμπειρίες μοιάζουν τυχαία φαινόμενα, αλλά μόνο επειδή η αληθινή μας φύση φαντάζει ακατάληπτη.
Μία σειρά από επιτυχίες και αποτυχίες για κάποιο διάστημα με έκαναν κι εμένα να πιστέψω στην τύχη και στην ατυχία, αν και διατηρούσα πολλές επιφυλάξεις σχετικά με το θέμα αυτό. Πλέον, μπορώ να υποστηρίξω με απόλυτη βεβαιότητα πως δεν υπάρχει ούτε τύχη ούτε ατυχία και πώς ό,τι μας συμβαίνει, και κάθε εμπειρία που βιώνουμε, απλά συνιστούν μέρος ενός
προγράμματος και ενός σχεδίου, που δεν είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχτούμε παθητικά σύμφωνα με μια μη τροποποιήσιμη έννοια της Μοίρας, αλλά που αξιώνει και χρειάζεται την ενεργό και συνειδητοποιημένη παρέμβαση της εποικοδομητικής αξιοποίησης της αυτοβουλίας μας ώστε να μπορέσουμε να εξελιχθούμε, να αλλάξουμε, να βελτιωθούμε και να προσαρμοστούμε για δικό μας όφελος, για το όφελος της ανθρωπότητας και ολόκληρου του Σύμπαντος.
Θα σας μιλήσω για την Ψυχή και θα προσπαθήσω να σας οδηγήσω στη συνειδητοποίηση της ύπαρξής της χωρίς να απαιτώ, έμμεσα ή άμεσα, να καταφύγετε σε πράξεις πίστης όπως συμβαίνει πάντα με την Επιστήμη και την Εκκλησία. Το να πιστεύει κανείς πως η απαρχή του Σύμπαντος είναι το αποτέλεσμα μιας τεράστιας έκρηξης που αποκαλείται «μεγάλη έκρηξη» και πως από το τίποτε δημιούργησε τον χώρο, τον χρόνο, την ύλη, τους γαλαξίες, το Σύμπαν, εμένα και εσάς, στην ουσία είναι το ίδιο με το να πιστεύεις σε έναν Θεό που έπλασε ό,τι υπάρχει: μια πράξη πίστης.
Η αντίληψη πως η ζωή μπορεί να προέρχεται από ένα «αρχέγονο μείγμα» που δημιουργήθηκε από ενεργειακές εκρήξεις, όπως «διευκρινίζει» η επιστήμη, στην ουσία ταυτίζεται με την πεποίθηση ότι ένας Θεός έπλασε το Σύμπαν: πράξη πίστης. Θέσεις που παρουσιάζονται κατά τρόπο διαφορετικό από τον επιστημονικό ή τον θρησκευτικό οι οποίες, ωστόσο, για να γίνουν αποδεκτές, είχαν πάντοτε ανάγκη από πράξεις πίστης.
Το παρόν βιβλίο προτείνει μια νέου είδους γνώση που δεν είναι θεμελιωμένη σε πράξεις πίστης, αλλά αποτελεί απότοκο απλών λογικών συλλογισμών, αυτών ακριβώς που με οδήγησαν από μια υλιστική και μπερδεμένη αντίληψη της πραγματικότητας στην απόλυτη βεβαιότητα πως ό,τι υπάρχει, αν υπάρχει, οφείλεται στην Ψυχή. Αν αποδεχτούμε την ύπαρξη της Ψυχής, χωρίς να χρειάζεται απαραιτήτως να καταφύγουμε σε πράξεις πίστης, μπορούμε εν τέλει να κατανοήσουμε τα μεγάλα μυστήρια της ανθρώπινης ύπαρξης, όπως το γιατί ζούμε και ποιες είναι οι απαρχές της ζωής, όπως και τη βαθιά και ουσιαστική σημασία κάθε ευχάριστης ή δυσάρεστης εμπειρίας, κάτω από το φως μιας πιο αυθόρμητης, φυσικής και χαρούμενης γνώσης. Ποιος είναι ο στόχος; Να ελαφρύνουμε το αναπόφευκτο φορτίο μιας ύπαρξης γεμάτης παράδοξα, αμφιβολίες και αδικίες λογικά ακατάληπτες με τις οποίες όλοι μας ερχόμαστε διαρκώς αντιμέτωποι.
Πιστεύω πως το πρώτο και κυριότερο δικαίωμα κάθε ανθρώπου είναι να μπορεί να ζει ευτυχισμένος, όπως πιστεύω ότι η πρώτη και κυριότερη υποχρέωση κάθε ανθρώπου είναι να συμμετέχει ενεργά, με αποφασιστικότητα και ενθουσιασμό, στη διαμόρφωση αυτού του ευτυχισμένου βίου. Πρέπει να πάψουμε να βρίσκουμε δικαιολογίες και προφάσεις ή να περιμένουμε παθητικά και συχνά ως θύματα είτε την «τύχη» είτε τους άλλους να κάνουν αυτά που μπορούμε και πρέπει να πράξουμε εμείς για να γίνουμε τελικά πραγματικά ευτυχισμένοι.
Όλες οι εμπειρίες που βιώνει ο καθένας μας δεν είναι τίποτε περισσότερο από το αποτέλεσμα της βούλησης της ίδιας της Ψυχής να εκπληρώσει τους στόχους της, με κάθε τίμημα. Αυτό αναφορικά με τις ατομικές εμπειρίες’ αντιθέτως, όταν πρόκειται για εμπειρίες που αφορούν σε ένα ζευγάρι, μια ομάδα ανθρώπων, μιά κοινότητα ή ολόκληρη την ανθρωπότητα, τότε είναι το αποτέλεσμα της βούλησης της Ψυχής του ζευγαριού, της ομάδας ατόμων, της κοινότητας ή ολόκληρης της ανθρωπότητας να επιτύχει τους στόχους της, με κάθε τίμημα.
Όποια κι αν είναι η εμπειρία που καλείστε να αντιμετωπίσετε, Αν σας αφορά είναι επειδή σας είναι ωφέλιμη. Ακόμη κι αν δεν είναι ωφέλιμη για το σώμα ή το πνεύμα σας, Ακόμη κι αν σας κάνει να πονέσετε, παρά ταύτα είναι ωφέλιμη για την Ψυχή σας.
Για να καταλάβετε πώς μία επώδυνη εμπειρία μπορεί να ωφελήσει την Ψυχή, για να είστε σε θέση να την ξεπεράσετε ή να την αποφύγετε, θα πρέπει να γνωρίσετε τόσο την Ψυχή σας όσο και τους στόχους της: αυτή είναι μία από τις επιδιώξεις σας.
Το γεγονός πως οι στόχοι της Ψυχής σας μπορούν να πραγματοποιηθούν μέσω εμπειριών επιτυχίας ή αποτυχίας, χαράς ή πόνου, εξαρτάται μόνο από εσάς, από την Ψυχή σας, από το επίπεδο εξέλιξης σας και από τις φιλοδοξίες σας’ εξαρτάται από την ικανότητα του νου σας να εκτιμά την κάθε εμπειρία με βάση την αληθινή της αξία όπως και από την πνευματική κατάσταση με την οποία αντιμετωπίζετε κάθε βίωμα ξεχωριστά μα και ολόκληρη την ύπαρξή σας. Εξαρτάται από το πόσο συνειδητοποιημένοι είστε.
Όποια εμπειρία κι αν αντιμετωπίζετε, δεν έχει σημασία αν τη βιώνετε ατάραχα ή σαν τη χειρότερη τραγωδία της ζωής σας, είναι το προϊόν, το αποτέλεσμα, η εξέλιξη της πραγματικότητας στην οποία ζείτε, και κατευθύνεται από τη θέση που της απονέμεται σε σχέση με την ίδια την πραγματικότητα: δεν είναι παρά μία ευκαιρία.
Η Ψυχή, άμεσα και έμμεσα, συμβάλλει στη δημιουργία καταστάσεων που παρακινούν ένα άτομο να βιώσει συγκεκριμένες εμπειρίες, χάρη στις οποίες μπορεί να του δοθεί η ευκαιρία να πραγματοποιήσει τους στόχους του. Καμία από τις εμπειρίες επιτυχίας ή αποτυχίας που αντιμετωπίζει στη ζωή του δεν εξαρτάται από την κάθε περίπτωση ξεχωριστά. Αναμφίβολα πολύ δύσκολα αποδέχεται κανείς αυτήν την άποψη.
Οι εμπειρίες που βιώνουμε είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένες με το επίπεδο εξέλιξης της ίδιας της Ψυχής και των εξελικτικών επιδιώξεών της. Αντιθέτως, από την ίδια τη γνώση και την εξέλιξη εξαρτώνται τα μειονεκτήματα ή τα πλεονεκτήματα που μπορεί να εισαγάγει κάποιος στο σύστημα στο οποίο ζει και το ποια είναι η θέση του σχέση με την ίδια την πραγματικότητα: οι σκέψεις του, οι ενέργειές του, οι επιλογές του, οι πράξεις του και, κυρίως, η πνευματική κατάσταση με την οποία αντιμετωπίζει την ύπαρξη του και κάθε εμπειρία ξεχωριστά.
Κάθε εμπειρία που βιώνουμε είναι αποτέλεσμα μιας δύναμης που συνδέεται, παράγεται και καθοδηγείται από την Ψυχή μας, την πιο μύχια φύση μας που σύντομα θα μάθουμε να γνωρίζουμε.
Όλοι μας είμαστε πρωταγωνιστές, σκηνογράφοι και σκηνοθέτες της ταινίας της ζωής μας. Με όρους πιο άμεσους αυτό σημαίνει πως όλα όσα έχει ή δεν έχει ο καθένας μας, όλα όσα είναι ή δεν είναι, όλα όσα του συμβαίνουν ή δεν του συμβαίνουν, είναι απλά αυτά που του «αξίζουν», ή μάλλον, αυτά που του ταιριάζουν περισσότερο προσφέροντας του την πιθανότητα να εξελιχθεί εκπληρώνοντας τον πρώτο αληθινό στόχο της ύπαρξης του. Με πιο ήπιους όρους, το γεγονός ότι ένας άνθρωπος μπορεί να πραγματώσει, υπό την προϋπόθεση ότι θα τα καταφέρει, τους στόχους της Ψυχής του βιώνοντας εμπειρίες επιτυχίας, ευτυχίας ή αποτυχίας και πόνου, στην ουσία εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο.
Και λέγοντας «ίδιο» αναφέρομαι στο σώμα, στο πνεύμα και, κυρίως, στην Ψυχή. Γνωρίζω πως η δήλωση μου αυτή μπορεί να προκαλέσει αντιδράσεις αποδοκιμασίας όχι μόνο από όσους εξακολουθούν να πιστεύουν πως οι ατυχίες που βιώνουν δεν έλκονται από τους ίδιους, μα πρωτίστως από εκείνους που εκλαμβάνουν τις δοκιμασίες στις οποίες τους υποβάλλει η ζωή ως βαριά ασθένεια, ως πένθος, ως χωρισμό: η δήλωση μου μπορεί μη γίνει αποδεκτή και να θεωρηθεί πρόκληση που μπορεί να αποτρέψει τον αναγνώστη, αν και εγώ ελπίζω αντιθέτως να τον προτρέψει, από το να συνεχίσει να διαβάζει το βιβλίο.
Η φυσιολογική προϋπόθεση της ιδιοσυστασίας της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η απόλυτη και άνευ όρων ευτυχία.
Ο πόνος είναι μια «ανώμαλη» κατάσταση, χρήσιμη και απαραίτητη όταν πρόκειται για τον φυσικό πόνο που στόχος του είναι να παρακινήσει το ανθρώπινο ον να διαφυλάξει το σώμα του. Από την άλλη πλευρά, οποιουδήποτε τύπου συναισθηματικός πόνος μπορεί να αποφευχθεί όταν κατορθώνει κάποιος να συνειδητοποιήσει την ωφελιμότητα της εμπειρίας που τον έχει παράγει, όταν ζει με τη γνώση της ίδιας του της Ψυχής που προηγείται αυτής του σώματος και του νου.
Η γνώση, όχι μόνο επιτρέπει στον άνθρωπο να ζει καλύτερα, αλλά και να αποκτήσει την ικανότητα να δρα και να παρεμβαίνει στη ζωή του και στην πραγματικότητα έτσι ώστε οι δυνητικά επώδυνες εμπειρίες να αποφευχθούν, απλά και μόνο επειδή θα αποδειχθούν άχρηστες ακόμη και για την ίδια την Ψυχή. Η θέση αυτή μπορεί να σας φανεί αλλόκοτη τώρα, αλλά όσο προχωρά η ανάγνωση του παρόντος βιβλίου θα καθίσταται ολοένα και πιο σαφής.
Προσπαθήστε να φανταστείτε τον εαυτό σας σε μια πραγματικότητα όπου δεν υπάρχει πόνος, μια πραγματικότητα γεμάτη εμπειρίες χαράς και επιτυχίας. Δεν αναφέρομαι στον φυσικό πόνο τον οποίον μπορεί να βιώσει οποιοσδήποτε χτυπώντας, παραδείγματος χάρη, το δάχτυλο του με το σφυρί καθώς στερεώνει ένα καρφί στον τοίχο. Μιλώ για τον ψυχικό και συναισθηματικό πόνο που βιώνουν πολλοί άνθρωποι, για διάφορους λόγους και με διαφορετική ένταση, κάθε φορά που τα πράγματα δεν πάνε όπως θα επιθυμούσαν, όπως θα περίμεναν. Κι αν πείτε στον εαυτό σας ότι όλα είναι μια παραίσθηση. Πως ο πόνος δεν υπάρχει, πως προκύπτει από μια εσφαλμένη ερμηνεία της πραγματικότητας καθώς προσπαθούμε να την προσεγγίσουμε, να την ελέγξουμε μα και από την ανικανότητά μας να το πράξουμε λόγω της περιορισμένης αντίληψης μας και των πνευματικών μας δυνατοτήτων να την ερμηνεύσουμε σωστά.
Ο νους έχει μια ικανότητα αντίληψης της πραγματικότητας εξαιρετικά περιορισμένη και μια ακόμη πιο περιορισμένη δυνατότητα κατανόησης λόγω της εμπειρίας του, γι' αυτό και δεν μπορεί να θεωρηθεί αντικειμενικός: αν υποφέρει, για οποιονδήποτε λόγο, αυτό συμβαίνει διότι δεν είναι σε θέση να καταλάβει την αληθινή σημασία της εμπειρίας που αντιμετωπίζει.
Προς επίρρωσιν των λεγομένων μου, παραθέτω ακολούθως ένα πρακτικό παράδειγμα χρησιμοποιώντας την εμπειρία την οποία μπορεί να βιώσει κανείς μέσα σε μία σάουνα’ αν και μπορεί να μην το επιχειρήσουμε ποτέ, όλοι γνωρίζουμε για τί ακριβώς πρόκειται.
Ας πάρουμε δύο άνδρες που είναι έτοιμοι να μπουν σε δύο διαφορετικές αλλά παρόμοιες σάουνες για δέκα λεπτά: και οι δύο χώροι έχουν τις ίδιες διαστάσεις, την ίδια θερμοκρασία και την ίδια υγρασία. Οι δύο άνδρες θα κάνουν σάουνα, αλλά με τρόπο διαφορετικό: ο πρώτος σε ένα ακριβό ινστιτούτο καλλονής όπου θα περάσει ένα Σαββατοκύριακο χαλάρωσης και ξεκούρασης, ο δεύτερος σε ένα υπόγειο όπου είναι φυλακισμένος.
Ο πρώτος άνδρας αποφασίζει να κάνει σάουνα, μπαίνει μέσα, παραμένει για δέκα λεπτά και βγαίνει, ξαναμμένος, ιδρωμένος και ικανοποιημένος. Ο δεύτερος σέρνεται βίαια από τη φυλακή του, τοποθετείται στη σάουνα και κλειδώνεται εκεί χωρίς να του εξηγήσουν γιατί ή για πόση ώρα θα βρίσκεται κλεισμένος εκεί μέσα. Μετά από δέκα λεπτά η πόρτα ανοίγει και ο δύστυχος άνδρας βγαίνει αναστατωμένος. Και οι δυο έχουν βιώσει την ίδια σωματική εμπειρία, αλλά υπό συνθήκες και συναισθηματική κατάσταση εντελώς διαφορετικές.
Πρέπει να γνωρίζουμε πως η σάουνα ασκεί μεγάλη πίεση στον οργανισμό: το να παραμένεις σε ένα περιβάλλον με θερμοκρασία πλέον των 90° C, ακόμη κι αν η υγρασία είναι πολύ χαμηλή, συνιστά για το ανθρώπινο σώμα αληθινό μαρτύριο. Παρά ταύτα, για τον πρώτο άνδρα, που έχει ξοδέψει και χρήματα για να κάνει σάουνα, δεν αποτέλεσε απλά μια ευχάριστη εμπειρία αλλά ενδεχομένως να θέλει να την επαναλάβει κιόλας. Για τον δεύτερο άνδρα, όμως, αυτά τα δέκα λεπτά ίσως να ήταν το χειρότερο βασανιστήριο που θα μπορούσε ποτέ να υποστεί και, αν είχε αδύναμη καρδιά μπορεί και να του είχε προκαλέσει έως και προβλήματα υγείας.
Πώς είναι δυνατόν η ίδια σωματική εμπειρία να βιώνεται ψυχολογικά με ευχαρίστηση από έναν άνθρωπο και σαν μαρτύριο από κάποιον άλλο; Η διαφορά έγκειται στο ότι στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για επιλογή του άνδρα του παραδείγματος μας, ο οποίος είναι πεπεισμένος ότι θα ωφελήσει το σώμα του, και γνωρίζει ότι μπορεί να βγει από τον συγκεκριμένο χώρο οποιαδήποτε στιγμή το επιθυμήσει’ ο δεύτερος, όμως, υποτάχθηκε στη θέληση κάποιου άλλου χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.
Όταν αποκτάται η γνώση και η εικόνα της πραγματικότητας από την άποψη της ίδιας της Ψυχής, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε χωρίς κανέναν φόβο ακόμη και εμπειρίες που υπό κανονικές συνθήκες θα μπορούσαν να μας προκαλέσουν μεγάλο πόνο, και όχι μόνο: η γνώση και μια διαφορετική στάση κατορθώνουν να εξαλείψουν την «ωφελιμότητα» δυνητικά επώδυνων εμπειριών, τουτέστιν, την πιθανότητα να επιφέρουν θετικές μεταβολές στην ψυχή και στην εξέλιξή της, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται πα να βιώνονται. Όπως συμβαίνει με τις δοκιμασίες και τις εξετάσεις που όταν είναι επιτυχείς δεν χρειάζεται να τις επαναλάβουμε. Μία δοκιμασία μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα έστω α όταν δεν τη βιώσουμε σωματικά. Αυτό που έχει σημασία είναι σκέψη πίσω από αυτήν. Επομένως, η Ψυχή μπορεί να ξεκινήσει να πραγματώνει τους στόχους της μέσω ευχάριστων εμπειριών περνώντας, με χαρά, τις επόμενες δοκιμασίες, αν εξυπηρετούν...
Κάθε εμπειρία μπορεί να μοιάζει με μία «σάουνα»: η γνώση με την οποία βιώνεται είναι αυτή που κάνει τον νου να την ερμηνεύσει, να την αξιολογήσει, να τη συνδέσει με τη χαρά ή με τον πόνο. Με την ίδια γνώση της Ψυχής όχι μόνο ερμηνεύεται διαφορετικά η πραγματικότητα, αλλά μπορούμε και να παρέμβουμε θετικά για να αλλάξουμε την πραγματικότητα αυτή και ης εμπειρίες που μας επιφυλάσσει το μέλλον.
Όταν ζούμε με την πεποίθηση πως όλα όσα συμβαίνουν προκαλούνται από κάτι πάνω στο οποίο δεν έχουμε τον παραμικρό έλεγχο, τότε ξοδεύουμε σχεδόν όλη τη ζωτική μας ενέργεια στη (μάταιη) προσπάθειά μας να το κατανοήσουμε- στην ερμηνεία και στην αξιολόγηση, καθώς επιχειρούμε να ελέγξουμε και να προβλέψουμε το καθετί, υποφέροντας όταν δεν τα καταφέρνουμε και αναζητώντας λύσεις εξωτερικές, πρόσωπα ή πράγματα, που θα μπορούσαν να παρέμβουν στη θέση μας για να αλλάξει η κατάσταση ή, όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, τουλάχιστον να μετριάσουν τον πόνο.
Όταν φθάνει κάποιος στη συνειδητοποίηση πως ό,τι και να συμβαίνει, αν συμβαίνει, είναι επειδή είναι ωφέλιμο άρα προκύπτει από εμάς μέσα στην ολότητά μας και από τις επιλογές μας, κάτι το οποίο είτε συνειδητοποιούμε είτε όχι, η ίδια η έννοια του πόνου χάνει τη συνήθη σημασία της και είμαστε έτοιμοι όχι μόνο να βιώσουμε ευτυχισμένα και ανάλαφρα την αληθινή επιτυχία της Ψυχής, μα και να ζήσουμε με την επιθυμία και την ικανότητα να παρέμβουμε ενεργά και κατά τρόπο εποικοδομητικό, διαφοροποιώντας, δημιουργώντας και επιλέγοντας την ίδια την πραγματικότητα.
Καταλαβαίνω πως όλα αυτά μπορεί εν τέλει να σας είναι δύσκολο να τα αποδεχθείτε, όπως για παράδειγμα, το ότι τα θύματα ενός σεισμού μπορεί να είναι τα ίδια η αιτία του σεισμού- εν τούτοις, όσο προχωρά η ανάγνωση θα είστε σε θέση να ερμηνεύσετε ακόμη και τόσο τραγικά γεγονότα κατά έναν τρόπο εντελώς ρηξικέλευθο.
Αυτή ακριβώς η γνώση της Ψυχής σας και των στόχων της, της βασικής σημασίας της ζωής σας και της αξίας της είναι που μπορεί να σας επιτρέψει να κατανοήσετε πως κάθε εμπειρία που βιώνετε τη βιώνετε διότι το έχει ανάγκη η Ψυχή σας και, κυρίως, πως το γεγονός ότι πρέπει να βιώσετε τη συγκεκριμένη εμπειρία και όχι κάποια άλλη, εξαρτάται στην ουσία μόνο από εσάς, από το πώς έχετε χρησιμοποιήσει και χρησιμοποιείτε την ελεύθερη βούληση σας.
Το μυστικό της επιτυχίας είναι να μάθουμε να κάνουμε αυτό που η ίδια η Ψυχή έχει ανάγκη προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους της μέσω εμπειριών που είναι ευχάριστες και χαρίζουν ευτυχία ακόμη και στον ίδιο τον Νου.
Σας πληροφορώ πως το να φθάσετε σ' αυτό το σημείο είναι πολύ πιο εύκολο απ' ό,τι φαντάζεστε, απλά επειδή είναι ριζικά διαφορετικό και ξένο προς την εικόνα της πραγματικότητας με την οποία είμαστε εξοικειωμένοι, για την ώρα μπορεί να μοιάζει ανέφικτο. Άλλωστε, και την πρώτη φορά που ανεβήκατε σε ένα ποδήλατο ενδεχομένως να σας φάνηκε δύσκολο, και ο πόνος που νιώθατε κάθε φορά που πέφτατε ίσως να έχει χαραχτεί στη μνήμη σας και να τον θυμάστε ακόμη και μετά από τόσα χρόνια, ωστόσο, όταν μάθατε πώς να κάνετε δεν το ξεχάσετε ποτέ και σήμερα, αν ανεβείτε σε ένα ποδήλατο, μπορείτε να αρχίσετε να κινείστε ισορροπώντας αυθόρμητα το βάρος του σώματος σας χωρίς τον παραμικρό φόβο ότι θα πέσετε.Θα πρέπει σιγά-σιγά να εξαλείψετε τα όρια εντός των οποίων ο νους σας ερμηνεύει την πραγματικότητα και πιθανόν είσαστε πεπεισμένοι ότι πρέπει να ζείτε, διευρύνοντας τις γνώσεις σας.
Θα πρέπει να επανεξετάσετε κάποιες από τις ιδέες και θέσεις σας, σαν να ήταν τείχη που έχετε ορθώσει ολόγυρα σας και σας εμποδίζουν να κινείστε ελεύθερα και να αντιλαμβάνεστε την πραγματικότητα όχι για την αληθινή και ουσιαστική σημασία της, αλλά μόνο για την εικόνα που προσλαμβάνουν οι αισθήσεις σας, γι' αυτό που η κοινή λογική σας έχει πείσει ότι είναι δίκαιο ή άδικο, καλό ή κακό. Επί πλέον, θα πρέπει να προετοιμαστείτε για να διαχειριστείτε σταδιακά και εποικοδομητικά τη νέα αντίληψη και την τεράστια δύναμη που θα σας προσφέρει η νέα γνώση.
Ο πιο σημαντικός αγώνας που πρέπει να δώσετε είναι ενάντια στις φοβίες σας: οι φοβίες σας είναι ο μοναδικός πραγματικός εχθρός σας και το μοναδικό πρόσκομμα για να ζήσετε μια ζωή χαρούμενη και ευτυχισμένη.
Το ζήτημα δεν είναι ότι θα πρέπει να τις πολεμήσετε, όσο να μάθετε να ενεργείτε χωρίς να τις αφήνετε να ελέγχουν τις σκέψεις σας, αποδίδοντάς τους διαφορετική αξία. Δεν θα πρέπει να πιέζεστε να αλλάξετε, απλά να προσπαθείτε να ερμηνεύετε την πραγματικότητα και τις εμπειρίες σας με σύμβουλο τη νέα γνώση που έχετε αποκτήσει, αυτή που θα σας προτρέψει αυθόρμητα να σκεφτείτε, να πράξετε και να ζήσετε κατά τρόπο διαφορετικό, πιο εποικοδομητικό, πιο ωφέλιμο για εσάς, για τους άλλους, για την ανθρωπότητα και για το Σύμπαν.
http://revealedtheninthwave.blogspot.gr
