Δεν ανήκω στην κατηγορία «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ» ανήκω στην κατηγορία « ΜΑΣ ΤΑ ΦΑΓΑΤΕ».Εσείς λοιπόν που μας τα φάγατε τώρα να τα φέρετε πίσω και να ξεχρεώσετε αυτά που χρωστάτε. Γιατί εσείς τα χρωστάτε και όχι εμείς που μας τα φάγατε.
Τόσα χρόνια όλοι εμείς πληρώναμε σαν κορόιδα γιατί θέλαμε να είμαστε εντάξει απέναντι στις υποχρεώσεις μας προς το κράτος. Σε ένα κράτος που όποτε το χρειαζόμαστε είναι όχι μόνο απών αλλά και εχθρικό απέναντί μας.
Εργάζεσαι 25-30 χρόνια, πληρώνεις φόρους, εισφορές, ετσιθελικά χαράτσια και όλα αυτά με στερήσεις χωρίς να κλέψεις. Το αποτέλεσμα σπουδάζεις τα παιδιά σου στην υποτιθέμενη δωρεάν παιδεία πληρώνοντας όμως την παραπαιδεία, αρρωσταίνεις δεν υπάρχει καν κρεβάτι για να νοσηλευτείς στη υποτιθέμενη δωρεάν υγεία, αν καταφέρεις και φθάσεις να πάρεις σύνταξη θα πάρεις το πολύ 500 ψωροευρώ και θα πρέπει να πεις και ευχαριστώ, και τόσα άλλα…
Όλα αυτά τα χρόνια εσύ όμως πλήρωνες τις υποχρεώσεις σου για να δικαιούσαι τα αυτονόητα, αυτά που σήμερα μας στερούν ετσιθελικά, γιατί κάποιοι «ΤΑ ΦΑΓΑΝΕ».
Ε, όχι ΩΣ ΕΔΩ η κοροϊδία σας, τόσα χρόνια σας ανεχτήκαμε γιατί ίσως πιστεύαμε κάποιοι από εμάς, βλακωδώς, ότι δεν είστε όλοι ίδιοι και ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Τίποτα όμως δεν πρόκειται να αλλάξει αν δεν ξεφορτωθούμε πρώτα απ’ όλα όλους εσάς που μας φθάσατε σε αυτό το σημείο. Και σαφέστατα έχουμε και εμείς μερίδιο ευθύνης που σας διατηρούσαμε τόσα χρόνια στις καρέκλες σας.
Τέρμα τα ψέματα δεν πείθεται πλέον κανέναν, δεν σας ενδιαφέρει πέρα από το να σώσετε το τομάρι σας και την καρέκλα σας, τίποτε άλλο. Καρφί δεν σας καίγεται για το τι περνά ο καθένας από εμάς, ούτε καν μπορείτε να φανταστείτε σε τι κατάσταση μας έχετε οδηγήσει. Και πως θα μπορούσατε άλλωστε αφού ποτέ δεν υπήρξατε στην θέση μας, δεν νιώσατε ποτέ στο πετσί σας, την αγωνία να χάνεις την δουλειά σου, να μην έχεις να ταΐσεις την οικογένειά σου, να κινδυνεύεις να χάσεις το σπίτι σου.
Όλοι εμείς που σήμερα αγανακτούμε, που διαμαρτυρόμαστε, που διεκδικούμε δεν ξεφυτρώσαμε από το πουθενά. Όλοι και αν όχι όλοι οι περισσότεροι κάπου ανήκαμε και ίσως κάποιοι να ανήκουν ακόμα και σήμερα, άλλοι στους μπλε, πράσινους, κόκκινους, κίτρινους κλπ. Δεν γίναμε ξαφνικά κουμουνιστές, ακροδεξιοί, αντιεξουσιαστές κλπ. Ακόμα και σήμερα θέλετε να μας φορέσετε μια ταμπέλα, θεωρείτε δεδομένο ότι όσοι βγαίνουμε στους δρόμους «πρέπει» κάπου, σε κάποιους να «ανήκουμε», δεν μπορεί να είμαστε έξω από το κοπάδι. Νομίζατε ότι πάντα θα κυκλοφορούμε με μια ταμπέλα, μέσα στο μαντρί σας, αλλά αποφασίσαμε να την ξηλώσουμε από επάνω μας και εσείς δεν μπορείτε να το δεχτείτε γιατί επειδή τόσα χρόνια το ανεχόμασταν σαν κορόιδα εσείς πιστέψατε ότι είμαστε κιόλας.
Τελειώσατε γιατί κάνατε το μεγαλύτερο έγκλημα όλων των εποχών… ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΑΤΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ και αυτό θα το πληρώσετε.
Δεν θα σταματήσουμε πουθενά, θα μας βρίσκετε παντού μπροστά σας μέχρι να το πάρετε απόφαση και να ξεκουμπιστείτε να ξεβρομίσει ο τόπος από την σαπίλα σας.
