Εποχές Κουτσόγιωργα ξαναζεί το ΠΑΣΟΚ. Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι θυμίζουμε τι γινόταν στην πρώτη απόπειρα κάθαρσης του δημόσιου βίου, εκείνη που έκτοτε το ΠΑΣΟΚ συκοφαντεί ως “βρόμικο 1989″.
Το 1989 ο τόπος διέρχετο και τότε μια πρωτόγνωρη πολιτική κρίση. Ο συνδυασμός των μεγάλων σκανδάλων, με την ασθένεια του Ανδρέα Παπανδρέου και τη διαφαινόμενη εκλογική νίκη της Νέας Δημοκρατίας, ύστερα από μια περίοδο οκτάχρονης ασυδοσίας του ΠΑΣΟΚ, είχαν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κλίμα. Η δικαιοσύνη έπαιζε καθοριστικό ρόλο και το Ειδικό Δικαστήριο για τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ορατό στον ορίζοντα.
Προσέξτε τώρα:
- Στις 10/1/89 σημειώνεται απόπειρα της 17Ν εναντίον του δικαστικού Ανδρουλιδάκη
- Στις 18/1/89 σημειώνεται απόπειρα πάλι της 17Ν εναντίον του δικαστικού Ταρασουλέα
- Στις 23/1/89 δολοφονείται ο δικαστικός Α. Βερνάρδος, από την «1 Μάη», παρακλάδι του ΕΛΑ
- Στις 10/4/89 γίνεται βομβιστική απόπειρα εναντίον του αρεοπαγίτη Σ. Σαμουήλ
Στην προκήρυξη της για την δολοφονία του Βερνάρδου η «1 Μάη» αναφέρεται ρητά και κατηγορηματικά σε « …σειρά εγκλημάτων των δικαστικών». Η 17Ν κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην υπόθεση Κοσκωτά στην προκήρυξη της για την εκτέλεση του Ανδρουλιδάκη. Ενώ στις 23/5/89 δημοσιεύεται στην «Ελευθεροτυπία» και προκήρυξη του ΕΛΑ κατά της Δικαιοσύνης (δεν θυμάμαι καλά, ο κ. Σ. Φυντανίδης ήταν τότε διευθυντής της;).
Λίγοι θα είναι λοιπόν εκείνοι που ανατρέχοντας σήμερα στα γεγονότα εκείνα θα αναρωτηθούν για το αν οι επιθέσεις εκείνες αποσκοπούσαν στην τρομοκράτηση των δικαστών.
Η προσκόλληση του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, η πεισματική άρνηση τους να την παραδώσουν (σας θυμίζει τίποτα σήμερα;) είχε πάρει τον χαρακτήρα μιας αμείλικτης προσωπικής μάχης. Ο κ. Χρυσοχοΐδης βέβαια που “εξάρθρωσε” την Τρομοκρατία θα διαφωνήσει με αυτούς τους προβληματισμούς, που δεν είναι μόνο δικοί μας. Επειδή όμως όπως μας είπε χθες δεν διάβασε το … Μνημόνιο, μπορεί στην συνέχεια να αποκαλυφθεί ότι δεν “διάβασε” καλά και την ιστορία της ελληνικής Τρομοκρατίας, σημειώνουμε τα εξής: Όταν διαφορετικές, υποτίθεται, μεταξύ τους οργανώσεις κτυπούν τον ίδιο στόχο, όταν ο στόχος αυτός είναι δικαστές την στιγμή που ερευνώνται σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ,και όταν η προαναφερθείσα προκήρυξη του ΕΛΑ με τις προειδοποιήσεις κατά της δικαιοσύνης δημοσιεύεται μια μόνον εβδομάδα πριν τον σχηματισμό της Κυβέρνησης Τζαννετάκη, τότε έχουν ενδεχομένως κάθε δίκαιο να λένε ορισμένοι: “τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;”
Πάμε παρακάτω, στα σημερινά . Ευτυχώς σήμερα δεν υπάρχει ελληνική τρομοκρατία, άξια λόγου τουλάχιστον. Το ΠΑΣΟΚ είναι όμως για μια ακόμα φορά σε κατάσταση πανικού και διάλυσης, μάλλον για τελευταία φορά όπως όλα δείχνουν. Οι αντιδράσεις του λοιπόν ενόψει της οριστικής απομάκρυνσης του από την εξουσία θα είναι και σκληρές και απεγνωσμένες. Αυτό δείχνουν μέχρι στιγμής όσα ανεκδιήγητα, στην κυριολεξία, ακούμε από τους πρωταγωνιστές του δράματος και μέχρι πρότινος ευλαβικούς προσκυνητές του ΓΑΠ, τους κ. Βενιζέλο, Χρυσοχοϊδη, Λοβέρδο κλπ.
Βεβαίως οι σημερινοί περιδεείς ΠΑΣΟΚοι μόνο ως κακέκτυπα ενός Ανδρέα Παπανδρέου, ή ενός Μένιου Κουτσόγιωργα μπορούν να εκληφθούν. Γι αυτό λέμε ότι η ιστορία μόνο ως φάρσα επαναλαμβάνεται συνήθως. Όμως, όπως επίσης έχουμε ξαναπεί τον κροταλία δεν τον χαϊδεύεις στο κεφάλι, έστω και βαριά τραυματισμένο.
Γι αυτό η ΝΔ και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις δεν πρέπει να παρακολουθούν αυτάρεσκα την πτώση του ΠΑΣΟΚ στον γκρεμό. Επειδή άλλο ΠΑΣΟΚ και άλλο “σύστημα ΠΑΣΟΚ”. Αυτό το τελευταίο είναι που πρέπει να εξοντωθεί αμείλικτα.
Υπουργοί του ΠΑΣΟΚ που εμπλέκονται σε υποθέσεις που μπορεί να φτάσουν στο Ειδικό Δικαστήριο αλλά παραμένουν στην κυβέρνηση, υπογράφοντας καθημερινά συμβάσεις που “μυρίζουν”, πρέπει να φύγουν άμεσα από την κυβέρνηση.
Οι απειλές προς την δικαιοσύνη πρέπει να λάβουν συντριπτική απάντηση και ο υπουργός Δικαιοσύνης να απομακρυνθεί αμέσως από την κυβέρνηση. Η χθεσινή παρέμβαση του στο έργο της δικαιοσύνης, ζητώντας την αντικατάσταση των δυο εισαγγελέων που έστειλαν στην Βουλή την υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ είναι απαράδεκτη από κάθε άποψη.
Ο κ. Παπαϊωάννου μπορεί να παραμείνει στην κυβέρνηση για έναν μόνο λόγο, με μια και μοναδική εντολή. Να του επιτρέψουν να προωθήσει εν μέρει την αποσυμφόρηση των φυλακών. Να βγούνε δηλαδή όσοι διώκονται για αδικήματα ήσσονος σημασία και κυρίως οικονομικά για να αδειάσουν κελιά ενόψει των Ειδικών Δικαστηρίων για τους συντρόφους του.
