Χθες, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών κ. Σαχινίδης δήλωσε ότι ο ένας από τους όρους της διαπραγμάτευσης για το PSI είναι η υπαγωγή των νέων ελληνικών ομολόγων, μετά το κούρεμα του χρέους στο βρετανικό δίκαιο. Πέρα από τα άλλα, η εξέλιξη αυτή αφήνει απόλυτα έκθετο τον κ. Λουκά Παπαδήμο, που πρέπει να δώσει εξηγήσεις για τη δήλωσή του από το βήμα της Βουλής λίγες μόνο ημέρες αφότου ανέλαβε την πρωθυπουργία ότι «απορρίπτεται το αίτημα των πιστωτών να διέπονται τα ομόλογα που θα προκύψουν από το PSI από το αγγλικό δίκαιο.Το Antinews έχει ασχοληθεί με το θέμα με αλλεπάλληλες αναρτήσεις και εξαντλητικό σχολιασμό. Σήμερα επισημαίνουμε τα οφέλη που θα προκύψουν αποκλειστικά για τις τράπεζες-δανειστές από την υπαγωγή των ομολόγων στο βρετανικό δίκαιο.
Η μεγάλη προδοσία!
Σε αποκαλυπτικό άρθρο της με αυτόν τον τίτλο, έγραψε η “Κυριακάτικη Δημοκρατία”:
Σε e-mail που έστειλε πρόσφατα διεθνές δικηγορικό γραφείο σε μεγάλες τράπεζες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα αναφέρονται τα ακόλουθα τέσσερα οφέλη για τις τράπεζες από τη μετατροπή του δικαίου των ομολόγων στο βρετανικό:
1. Σε ενδεχόμενο αλλαγής νομίσματος και εισαγωγής εκ νέου της δραχμής τα ομόλογα θα εξακολουθούν να είναι πληρωτέα σε ευρώ. Από τη στιγμή που το ευρώ θα εξακολουθεί να υπάρχει, εξάλλου, ως νόμισμα, θεωρείται εξαιρετικά απίθανο το αγγλικό δικαστήριο να δεχτεί την αποπληρωμή των ομολόγων σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα πέραν του ευρώ, προς όφελος φυσικά των δανειστών και εις βάρος της Ελλάδας.
2. Η νέα σύμβαση έκδοσης ομολόγων με βάση το βρετανικό δίκαιο θα συνοδεύεται και από ρήτρα αποκλειστικής δικαιοδοσίας βρετανικών δικαστηρίων. Αυτό διευκολύνει την άσκηση αξιώσεων από τους αλλοδαπούς και δημιουργεί την πεποίθηση αυξημένης προστασίας έναντι του ελληνικού Δημοσίου. Όπως είπε χαρακτηριστικά στην «κυριακάτικη δημοκρατία» δικηγόρος που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις εκ μέρους ελληνικής τράπεζας, «τι θα προτιμούσες αν ήσουν Γερμανός, να προσπαθήσεις να βγάλεις διαταγή πληρωμής στην Ευελπίδων ή να το κάνεις σε ένα δικαστήριο του Λονδίνου;»
3. Οι δανειστές θα προστατεύονται πλέον ισχυρά από ενδεχόμενες μονομερείς ενέργειες του ελληνικού Δημοσίου, όπως μορατόριουμ (παύση πληρωμών), απαλλοτριώσεις, καθώς και από όποια άλλη ενέργεια, συμπεριλαμβανομένης οποιασδήποτε νομοθετικής αλλαγής απειλεί τα δικαιώματα των ομολογιούχων.
4. Η μετατροπή στο βρετανικό δίκαιο διευκολύνει την εισαγωγή πλήθους δικαιωμάτων των ομολογιούχων (δηλαδή των δανειστών), με κυριότερη τη δυνατότητα κατάσχεσης κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού Δημοσίου, αλλά και άλλα, όπως την απαγόρευση παραχώρησης ασφαλειών (negative pledge), όπως -για παράδειγμα- ήταν το ντιλ που είχε επιχειρήσει να κάνει ο κ. Βενιζέλος με την Φινλανδία ή η ισότιμη μεταχείριση των δανειστών (pari passu), ώστε να μην υπάρχει προτίμηση σε κανέναν, όπως π.χ. θα μπορούσε να γίνει με τις ελληνικές τράπεζες.
Ήδη από τις 21 Δεκεμβρίου, με πληροφορίες που είχαν από δύο «κορυφαίους Έλληνες τραπεζίτες», οι «Financial Times» έγραφαν ότι η κυβέρνηση «συμφώνησε να επιτρέψει την έκδοση των νέων ομολόγων υπό το βρετανικό δίκαιο – ένα από τα βασικά αιτήματα των ομολογιούχων, κάνοντας πιο δύσκολο για την Ελλάδα να επιβάλει μεγαλύτερες απώλειες στους επενδυτές». Δεν είναι, όμως, μόνο οι κορυφαίες ξένες δικηγορικές εταιρίες και τα μεγαλύτερα διεθνή έντυπα που επισημαίνουν αυτό που ο κ. Βενιζέλος αρνείται να δει, ότι η υπαγωγή του ελληνικού χρέους στο βρετανικό δίκαιο συνιστά κόλαφο για τη χώρα μας.
Σε επιστημονικό άρθρο που δημοσίευσαν τον περασμένο Φεβρουάριο οι Stephen Choi, Mitu Gulati και Eric Posner, καθηγητές στα πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης, του Ντιουκ και του Σικάγο αντίστοιχα, σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι για τους δανειστές μας «το αγγλικό δίκαιο παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια στην αναδιάρθρωση χρέους απ’ ό,τι το ελληνικό δίκαιο. Εξάλλου, η Ελλάδα δεν μπορεί να αλλάξει το αγγλικό δίκαιο ώστε να ταιριάζει στους σκοπούς της».
Και συνεχίζουν παρακάτω οι καθηγητές Νομικής: «Με το χρέος υπό το ελληνικό δίκαιο να αποτελεί την συντριπτική πλειοψηφία του συνολικού χρέους η Ελλάδα έχει πραγματική δύναμη, αφού μπορεί να αλλάξει το νόμο, αλλάζοντας έτσι τους όρους των συμβάσεων για τα ομόλογα. Με αυτή τη δύναμη η Ελλάδα μπορεί να προχωρά σε προσαρμογές στις πληρωμές των τόκων και στις ημερομηνίες που τα ομόλογα ωριμάζουν, εις βάρος των κατόχων ομολόγων που διέπονται από το ελληνικό δίκαιο».
Ο δικηγόρος του …διαβόλου
Όπως γράφει ο Κώστας Παπαχλιμίντζος στο ίδιο δημοσίευμα της “Δημοκρατίας”, ο «δούρειος ίππος» πίσω από την αλλαγή του νομικού καθεστώτος στα ελληνικά ομόλογα, ώστε να διέπονται στο εξής από το βρετανικό δίκαιο, δεν είναι άλλος από τον Λι Μπουχάιτ, συνέταιρο της δικηγορικής εταιρίας Cleary Gottlieb Steen & Hamilton. Η εν λόγω εταιρία, αφού επελέγη από τον Ευάγγελο Βενιζέλο ως νομικός σύμβουλος της κυβέρνησης για το «κούρεμα» των ομολόγων, όρισε ως εκπρόσωπό της για τη χώρα μας τον κ. Μπουχάιτ.
Ο ίδιος, μερικούς μήνες πριν, αρθρογραφούσε στο διεθνές νομικό περιοδικό «International Finance Law Review» για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, υποστηρίζοντας ότι «με διαφορά το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που η Ελλάδα θα απολάμβανε στην αναδιάρθρωση του χρέους της απορρέει από το γεγονός ότι ένα τόσο μεγάλο μέρος του χρέους διέπεται από το ελληνικό δίκαιο. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα ότι η αναδιάρθρωση θα μπορούσε να διευκολυνθεί με μια αλλαγή στο ελληνικό δίκαιο».
Αφού προσελήφθη από την κυβέρνηση με την υπερβολικά παχυλή αμοιβή των 6.000.000 ευρώ, ο ίδιος άνθρωπος, σε αγαστή συνεργασία με το υπουργείο Οικονομικών, μεθοδεύει σήμερα τον εκμηδενισμό αυτής της πιθανότητας με την υπαγωγή των νέων ομολόγων που θα εκδώσει το Ελληνικό Δημόσιο στο βρετανικό δίκαιο. Κι όμως, ήταν εκείνος που είχε παραδεχθεί στο ίδιο άρθρο: «Κανένα άλλο κράτος-οφειλέτης στη σύγχρονη ιστορία δεν έχει βρεθεί στη θέση να μπορεί να επηρεάσει σημαντικά το αποτέλεσμα της αναδιάρθρωσης χρέους αλλάζοντας κάποια διάταξη του νόμου με τον οποίο αυτά τα ”εργαλεία” (τα ομόλογα) διέπονται».
Χρειάζονται κι άλλα οι κ. Βενιζέλος και Σαχινίδης, αλλά και ο μεταβατικός πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος, για να καταλάβουν ότι καίνε ένα από τα καλύτερα διαπραγματευτικά «χαρτιά» που έχει στα χέρια της η Ελλάδα και υποθηκεύουν βάναυσα το μέλλον του τόπου;
Ποιος τους εξουσιοδότησε να προχωρήσουν σε μια τέτοια επιβλαβή για τα εθνικά συμφέροντα διαπραγμάτευση; Έχουν την αναγκαία λαϊκή νομιμοποίηση για να το κάνουν;
