Τη διακοπή της εξωδικαστικής συνδρομής σε υπερχρεωμένους πολίτες προτείνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή. Τι σημαίνει αυτό δεδομένης της αρνητικής στάσης των τραπεζών. Σφοδρές αντιδράσεις από ενώσεις καταναλωτώνΣε μια περίοδο που τα νοικοκυριά πνίγονται στα χρέη, η Ανεξάρτητη Αρχή-Συνήγορος του Καταναλωτή προτείνει την διακοπή του Προγράμματος παροχής εξωδικαστικής συνδρομής σε υπερχρεωμένους καταναλωτές!
H εισήγηση αυτή προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων με τις ενώσεις καταναλωτών να επισημαίνουν ότι ουσιαστικά οι πολίτες θα μείνουν αβοήθητοι, μην μπορώνταςνα υπερασπιστούν τον εαυτό τους χωρίς να φτάσουν στο δικαστήριο.
"Μόνο το 2010, ο Συνήγορος του Καταναλωτή μας στοίχισε 1.530.000 ευρώ για να επιλύσει 1.228 υποθέσεις καταναλωτών από τις 3.697 που έλαβε, ενώ οι 1.219 τελούν ακόμα υπό επεξεργασία, την ίδια στιγμή που πραγματοποίησε μόλις 148 συναντήσεις συμβιβασμού και εξέδωσε μόνο 54 συστάσεις-πορίσματα. Αντίθετα, το 2010, οι 36 πιστοποιημένες Ενώσεις Καταναλωτών, επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό 227.000 ευρώ και επέλυσαν δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις προς όφελος του καταναλωτή'', υπογραμμίζουν 18 δευτεροβάθμιες ενώσεις καταναλωτών και μια πρωτοβάθμια, σε ανακοίνωσή τους.
Οι ενώσεις των καταναλωτών σημειώνουν ότι η παροχή βοήθειας στους υπερχρεωμένους καταναλωτές για εξωδικαστική ρύθμιση των χρεών τους, θα έπρεπε να είναι το κύριο μέλημα του Συνηγόρου του Καταναλωτή.
"Δυστυχώς, όμως ο Συνήγορος του Καταναλωτή, με την τελευταία του ανακοίνωση, αντί να επισημάνει, ως θεσμικό όργανο εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών, την ανάγκη νομοθετικής ενίσχυσης της διαδικασίας του εξωδικαστικού συμβιβασμού, προτείνει την διακοπή της'' αναφέρουν χαρακτηριστικά.
Γιατί πρέπει να συνεχιστεί η υποστήριξη
Οι ενώσεις συμφωνούν ότι η στάση των τραπεζών στο στάδιο του εξωδικαστικού συμβιβασμού είναι '' προκλητικά αρνητική'' και υπενθυμίζουν ότι γι' αυτόν ακριβώς το λόγο έχουν επανειλημμένως καταγγείλει την συμπεριφορά τους αυτή και έχουν αιτηθεί την νομοθετική του ενίσχυση από τη Γενική Γραμματεία Καταναλωτή.
Πιστεύουν δε, ότι η διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης πρέπει να συνεχιστεί, επειδή:
*Είναι κοινωνικά αναγκαίο να αναπτυχθούν θεσμοί και κουλτούρα εξωδικαστικής επίλυσης των διαφορών καταναλωτών-προμηθευτών
*Είναι κοινωνική επιταγή να εισακούουν τα πιστωτικά ιδρύματα ειδικότερα αλλά και οι προμηθευτές γενικότερα, τα λογικά αιτήματα των καταναλωτών και να αποβάλλουν την αυθαιρεσία που τους διακρίνει
*Μέσω των Ενώσεων Καταναλωτών, πέραν της νομικής κάλυψης, προσφέρει σημαντική ψυχολογική υποστήριξη σε ανθρώπους που βρίσκονται σε αδιέξοδο.
