Σε μια απόμακρη γωνιά των Ιμαλαίων και σε υψόμετρο 5.029 μέτρων (16500 πόδια) στο Uttarakhand, της Ινδίας υπάρχει ένα μυστήριο που έχει απασχολήσει αρκετούς μελετητές και αναλυτές. Είναι γνωστό ως : "The Skeleton Lake" και ανακαλύφθηκε από έναν φύλακα πάρκου ο οποίος συνάντησε τυχαία έναν μαζικό τάφο που περιέχει περίπου 300-600 σκελετούς. Μετά από αυτήν την τρομερή ανακάλυψη το 1942, είναι πολύ αυτοί που επισκέπτονται την μακρινή και ακατοίκητη παγωμένη λίμνη, ξεκινώντας ένα οδοιπορικό ταξίδι τεσσάρων ημερών από την κοντινότερη κατοικήσιμη ζώνη.
Οι πρώτες διαδικασίες χρονολόγησης με άνθρακα που διεξήχθησαν σε αυτούς τους σκελετούς, είχαν αποκαλύψει ότι ανήκαν μεταξύ του 12ου και του 15ου αιώνας. Οι αρχικές υποθέσεις σχετικά με το τι είχε συμβεί, έκαναν αναφορά για κάποια μορφή φυσικής καταστροφής όπως μια χιονοθύελλα, ή για καθίζηση του εδάφους ή για μια επιδημία. Εντούτοις, ακόμα και σήμερα, υπάρχουν αρκετές διαμάχες μεταξύ των ειδικών για το τι ακριβώς συνέβη.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι είναι περιπλανώμενοι Θιβετιανοί έμποροι. Άλλοι, ότι πρόκειται για προσκυνητές. Άλλοι ότι πρόκειται για θύματα τελετουργιών και άλλοι ότι είναι οι νεκροί από κάποια μάχη που έγινε στην περιοχή.
Με την ανάλυση του DNA στους σκελετούς, οι εμπειρογνώμονες έχουν διαπιστώσει ότι οι νεκροί άνηκαν σε δύο διαφορετικές ομάδες. Μια ομάδα χαρακτηρίζεται από το κοντό ανάστημα τους, ενώ άλλη είναι σημαντικά πιο ψηλή.
Μια νέα ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα που πραγματοποιήθηκε, για πιο ακριβή χρονολόγηση, τοποθετεί τους σκελετούς στον 9ο αιώνα. Οι επιστήμονες του Λονδίνου και του Hyderabad εξέτασαν τα κρανία και ανακάλυψαν πολλά σπασίματα, τα οποία αποφάνθηκαν ότι είναι το αποτέλεσμα μιας χαλαζόπτωσις, με χαλάζι στο μέγεθος μιας μπ
άλας τους τένις.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όποιος βρισκόταν στην ανοικτή πεδιάδα του Garhwal ήταν καταδικασμένος σε μια τέτοια χαλαζόπτωση. Μια πιθανή καθίζηση του εδάφους στην συνέχεια, βοήθησε στο θάψιμο μερικών σκελετών μέσα στη λίμνη, βοηθώντας στο να συντηρηθούν.
Αλλά, ακόμα κι αν η χρονολόγηση είναι σωστή και έχει βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο πέθαναν αυτοί οι άνθρωποι, δεν έχει ακόμα απαντηθεί το ερώτημα : που πήγαιναν. Το Roopkund δεν ήταν ποτέ μια ιστορικά σημαντική περιοχή και κανένα ίχνος εμπορικών δρόμων δεν έχει βρεθεί στο Θιβέτ. Επίσης η περιοχή ποτέ δεν ήταν περιοχή προσκυνήματος, για να προσελκύσει τόσο μεγάλες ομάδες ανθρώπων.
Εντούτοις, ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο "Skeleton Lake" που έγινε από το κανάλι του National Geographic έχει μια δική του θεωρία. Το ντοκιμαντέρ υποστηρίζει ότι το Roopkund ήταν ο τόπος συναντήσεως για το θρησκευτικό φεστιβάλ Garhwali, ή αλλιώς "Nanda Jaat yatra" που γίνονταν κάθε 12 χρόνια.
Πηγή: psaxtiria.com
Ἡ ἀγάπη οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς
Πριν από 39 δευτερόλεπτα
