10 Αυγ 2009

Ένας 81χρονος "καταγράφει" την ελληνική ιστορία, μέσα από ομοιώματα φτιαγμένα από φελιζόλ

Εικόνες από την ελληνική ιστορία και παράδοση "ξεπηδούν" μέσα από τα ομοιώματα από φελιζόλ, που φτιάχνει τα τελευταία χρόνια ο 81 ετών Απόστολος Γκαντζιός από τα Τρίκαλα, προσπαθώντας να απεικονίσει αυτά που διαβάζει και μελετά δεκαετίες τώρα και αφορούν την πορεία του ελληνικού έθνους, από το 1821 μέχρι τον 20ο αιώνα. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, ο Αθανάσιος Διάκος, ο Παύλος Μελάς, ο Ελευθέριος Ντάσκας, αλλά και σύγχρονους της πιο πρόσφατης ελληνικής ιστορίας που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην πορεία του έθνους, ιδίως στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, "μένουν" στο εργαστήριο του Απόστολου Γκαντζιού. Ξεχωριστή θέση κατέχει η Σοφία Βέμπο και "πώς να μην έχει", λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο δημιουργός της, "αφού με τα τραγούδια της και το πάθος της έδωσε κουράγιο και δύναμη στους Έλληνες στρατιώτες στο μέτωπο". Σε περίοπτη θέση είναι και η μορφή του τσολιά, συμβόλου της ελληνικής παλικαριάς. Σήμερα μπορεί να μετρά ήδη οχτώ και πλέον δεκαετίες ζωής, αλλά η αρχή της ενασχόλησής του με το αντικείμενο έγινε από την τρυφερή ηλικία των παιδικών του χρόνων, όταν στη Δ' δημοτικού ακόμη, απεικόνισε με επιτυχία, σε ηλιογραφία, τον Ρήγα Φεραίο.

Δεν μπόρεσε, ωστόσο, να "κυνηγήσει" το όνειρό του και να ασχοληθεί με τη ζωγραφική ή κάτι άλλο που να έχει σχέση με την απεικόνιση προσώπων, καθώς, όπως μας λέει, ο πόλεμος, η φτώχεια, οι υποχρεώσεις απέναντι στην οικογένεια τον απέτρεψαν να κάνει κάτι ουσιαστικό, που θα ανταποκρινόταν στις επιθυμίες του. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά δεν κατάφεραν να σβήσουν τη μεγάλη του αυτή αγάπη κι έτσι, εδώ και περίπου πέντε χρόνια, έχοντας αρκετό ελεύθερο χρόνο και πάρα πολύ διάθεση, ασχολείται με την απεικόνιση των πιο σημαντικών προσώπων της ελληνικής ιστορίας, χρησιμοποιώντας ως βασικό υλικό το φελιζόλ. Για να ολοκληρώσει ένα ομοίωμα, χρειάζεται περίπου μια εβδομάδα, αλλά αυτό δεν τον πτοεί. Στο εργαστήριό του, όπου εκθέτει, παράλληλα, τα έργα του, πλάι στα μεγάλα ιστορικά πρόσωπα, ο επισκέπτης μπορεί να δει αρκετά ομοιώματα που απεικονίζουν πρόσωπα της ελληνικής υπαίθρου, αλλά μιας άλλης εποχής.



Η εικόνα ανδρών και γυναικών να χρησιμοποιούν τους πατροπαράδοτους τρόπους καλλιέργειας της γης, πριν από την "εισβολή" της σύγχρονης τεχνολογίας στη γεωργία, είναι, άλλωστε, κάτι που έχει βιώσει κι ο ίδιος, γι' αυτό και αποτελεί, όπως μας λέει, κάτι ξεχωριστό γι' αυτόν. Ο Απόστολος Γκαντζιός δεν πρόκειται να κατασκευάσει κάποιο ομοίωμα, αν δεν έχει μελετήσει πολύ καλά την ιστορία του προσώπου που αναπαριστά, ενώ στο πίσω μέρος του έργου του, πάντα βάζει μια "πινελιά" που έχει σχέση με το ιστορικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο έδρασε το συγκεκριμένο πρόσωπο. "Θέλω ν' αφήσω κάτι στον κόσμο από αυτά τα λίγα που εγώ έζησα ή διάβασα", σημειώνει ο Απόστολος Γκαντζιός, ο οποίος μας εκμυστηρεύεται κι ένα του παράπονο. Αν και, όπως αναφέρει, πήρε πολλές υποσχέσεις πως όλα αυτά τα έργα θα φιλοξενηθούν σε κάποιο μουσειακό χώρο, κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει μέχρι τώρα πραγματικότητα. Ωστόσο, δεν σταματά να ελπίζει και με μια δόση αισιοδοξίας λέει πως περιμένει τ' όνειρό του αυτό να γίνει πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον.


Αξίζει να σημειωθεί πως στην περιοχή της Θεσσαλίας, όπως καταδεικνύουν στοιχεία μελέτης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, η αύξηση των Λαογραφικών Μουσείων και μουσειακών συλλογών αλλά και ποικίλων δράσεων που αφορούν την πολιτιστική κληρονομιά είναι θεαματική τις τελευταίες δεκαετίες. Σήμερα, στη Θεσσαλία υπάρχουν περί τα 40 Λαογραφικά Μουσεία και μουσειακές συλλογές. Περίπου το 49% των Λαογραφικών Μουσείων και συλλογών που υπάρχουν στη Θεσσαλία κατανέμεται, γεωγραφικά, στο νομό Μαγνησίας. Ο νομός Λάρισας κατέχει το περίπου 30% αυτών, το αντίστοιχο ποσοστό στο νομό Καρδίτσας είναι 13%, ενώ ο μικρότερος αριθμός Λαογραφικών Μουσείων και μουσειακών συλλογών βρίσκεται στο νομό Τρικάλων. Πολλά από τα τοπικά Λαογραφικά Μουσεία και μουσειακές συλλογές λειτουργούν υπό την αιγίδα των Δήμων (π.χ. το Δημοτικό Λαογραφικό Μουσείο του Δήμου Τρικαίων-Τρίκαλα), ενώ και οι ιδιώτες, τόσο με ίδια μέσα όσο και με διάφορες άλλες χορηγίες, στηρίζουν τη λειτουργία τέτοιων μουσείων και συλλογών.


Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ