Δοκιμάζεται η αντοχή της κυβέρνησης Σαμαρά με τις πιθανότητες καταρρευσής της να αυξάνονται. Κι αυτό γιατί παίζει δυνατά το σενάριο να σπάσει η δόση των 31 δις ευρώ σε δόσεις κάτι που δεν θέλει να ακούσει ο πρωθυπουργός και σίγουρα δεν μπορεί να αντέξει η κοινωνία από την οποία η Τρόικα απαιτεί λιμοκτονία, τίποτε λιγότερο.
Στην σκιά των εξαιρετικά δύσκολων διαπραγματεύσεων στην Αθήνα για τις απολύσεις στο δημόσιο και τον νέο κύκλο μείωσης του εργασιακού κόστους ένα δεύτερο «δράμα» φαίνεται να βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά τον τρόπο εκταμίευσης της δόσης των 31,5 + 5 δισ. ευρώ (σύνολο των δόσεων σε εκκρεμότητα).
Το ΔΝΤ εμμένει σταθερά στην αμφισβήτηση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους με βασικό επιχείρημα την μεγαλύτερη της αρχικά προβλεπόμενης ύφεσης στην οικονομία.
Η θεωρητική βάση αυτής της εκτίμησης παρουσιάσθηκε από τον κ. Μπλανσάρ στο Τόκιο και στηρίζεται στο ότι οι υφεσιακές επιπτώσεις των προγραμμάτων που έχουν επιβληθεί στις χώρες Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία είναι υπερδιπλάσιες εκείνων με τις οποίες έχουν διαμορφωθεί τα προγράμματα (πολύ μεγαλύτερος ο πολλαπλασιαστής).
Για το λόγο αυτό άλλωστε ακόμα και τα 18 δισ. ευρώ, που είναι το συνολικό δημοσιονομικό «κενό» για το ελληνικό πρόγραμμα (αντί των 13,5 δισ. ευρώ που είναι η βασική εκτίμηση), ίσως αποδειχθούν ελλειμματικά αν η ύφεση συνεχισθεί στην σημερινή της τάση…
Το ΔΝΤ, σύμφωνα με παρόντες αναλυτές στο Τόκιο (στην ετήσια σύνοδο του Ταμείου), θα επιμείνει στην εκτίμηση αυτή στην περίπτωση της Ελλάδας καθώς «η διαχείριση του θέματος με την Αθήνα θα καθορίσει τα μελλοντικά βήματα στην Ισπανία…».
Η επιμονή αυτή είναι πολύ πιθανό να καταλήξει στην άρνηση ή καθυστέρηση έκδοσης της Έκθεσης βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους μέχρι να λυθεί «συγκαταβατικά από τις εμπλεκόμενες πλευρές» το θέμα με την Αθήνα.
Οι συνέπειες αυτής της διελκυστίνδας, σύμφωνα με εκπροσώπους του ΔΝΤ και της Κομισιόν, είναι δυνατό να οδηγήσουν σε νέες καθυστερήσεις ακόμα και αν λυθεί σήμερα το θέμα συμφωνίας για την σύνθεση του πακέτου των 13,5 δισ. ευρώ στην Αθήνα μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας.
Μία εναλλακτική μεταβατική «λύση» όπως υποστηρίζεται αρμοδίως θα είναι να «σπάσει» η δόση και να καταβληθεί σε… δόσεις μέχρι να υπάρξει συνολική συμφωνία για το θέμα του χρέους μεταξύ Βρυξελλών και ΔΝΤ, «λύση» η οποία δεν μπορεί κατά τους ίδιους κύκλους να καθυστερήσει πέραν του α΄ διμήνου του 2013.
Από την πλευρά της κυβέρνησης ένα τέτοιο ενδεχόμενο έχει χαρακτηρισθεί ως καταστροφικό (όπως δήλωσε σε συνέντευξή του στην Καθημερινή ο Α. Σαμαράς) καθώς θα πρέπει να καλυφθούν, ήδη από τον Νοέμβριο, σημαντικές λήξεις εντόκων γραμματίων (7,2 δισ. ευρώ) και μία «τρύπα» στα ταμειακά διαθέσιμα τον Δεκέμβριο, που ξεπερνούν τις δυνατότητες χειρισμών στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (με περαιτέρω αναβολή πληρωμών).
Αξιοσημείωτη πάντως για το είδος του «διαλόγου» που γίνεται μεταξύ του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων (ΕΚΤ – Κομισιόν) για το θέμα της βιωσιμότητας του χρέους, είναι η δήλωση του μέλους του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ κ. Ασμουσεν ο οποίος για πρώτη φορά επίσημα έκανε λόγο για την «δυνατότητα» να αρχίσει το ελληνικό δημόσιο αγορά παλιού χρέους από την δευτερογενή αγορά ώστε να πετύχει έτσι ένα «κούρεμα» του χρέους αφού οι τιμές των ελληνικών ομολόγων είναι εξαιρετικά χαμηλές.
Βέβαια το μεγάλο ζητούμενο είναι με τι χρήματα θα κάνει αυτές τις αγορές το ελληνικό δημόσιο, κάτι για το οποίο ο κ. Ασμουσεν διευκρίνισε ότι «δεν αφορά την ΕΚΤ…».
Ορισμένοι αναλυτές αξιολογώντας την συγκεκριμένη δήλωση επιμένουν ότι αυτό μπορεί να σημαίνει αναπροσανατολισμό του τρόπου αλλά και του στόχου των δόσεων του ελληνικού δανείου στην αγορά χρέους και όχι στην κάλυψη εσωτερικών αναγκών, αλλά κάτι τέτοιο θα προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερο δημοσιονομικό βάρος στον Προϋπολογισμό.
Ετσι κι αλλιώς πάντως φαίνεται πως σε κάθε ένα από τα υφιστάμενα σενάρια οι υπολογισμοί γίνονται με την προϋπόθεση της επέκτασης του ελληνικού προγράμματος κατά μία διετία μέχρι το 2016 και για το θέμα αυτό είναι πιθανό να υπάρξει κάποια έμμεση δήλωση στην Σύνοδο Κορυφής την Πέμπτη.
capital.gr
