Έχει γίνει ψωμοτύρι. “Οι διαδηλωτές οργανώθηκαν στις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης” λέει το δελτίο ειδήσεων. Κάτι σαν το κρυφό σχολειό, χωρίς να τους πάρει κανείς πρέφα… Είτε είναι οι “δεν πληρώνω” ή Αιγύπτιοι επαναστάτες, το Facebook και το Twitter μας τα πλασάρουν σαν ανεξέλεγκτα (από κεντρική εξουσία) επαναστατικά μέσα.Προφανώς δεν είναι έτσι. Ούτε ισχύει ότι έχουν αντικαταστήσει τα “παλιά” μέσα μαζικής ενημέρωσης για τις ειδήσεις. Στο γράφημα ένα πολυπαιγμένο πρόσφατο θέμα σχετικά με τον θάνατο της Whitney Houston. Όπως και με τον Μπιν Λάντεν, μέρος της είδησης ήταν “ότι έσκασε πρώτα στο Twitter.” Αμ δε. Σε 140 χαρακτήρες δεν “σκάει″ η είδηση, μόνο ο τίτλος της. Και ούτε καν ο τίτλος είδησης. Ο τίτλος μιας ανεπιβεβαίωτης φήμης είναι μόνο.
Κάθε μέρα πεθαίνουν στο Twitter δεκάδες γνωστοί. Μέχρι και τον Τσακ Νόρις “σκότωσαν” με σοβαροφανή ανακοίνωση κάποιοι βέβηλοι. (Αφού δεν πεθαίνει ποτέ βρε ανόητοι!)
Χρειάζεται διαφορετικού είδους ανάλυση. Όχι μόνο αριθμητική. Γιατί ακόμα και αν 100 χιλιάδες θερμόαιμοι ανόητοι νιώθουν την ανάγκη να κάνουν retweet ότι πέθανε ο Μπαράκ Ομπάμα δεν μας λέει κάτι για την είδηση. Μας λέει πολλά για τον τρόπο και την σοβαρότητα με την οποία προσεγγίζουν το Μέσο.
Μια εξαιρετική (και από ότι ξέρω η μοναδική) “έξυπνη” τεχνολογία η οποία παρακολουθεί όλα τα media με αναγνώριση λόγου βάζει τα πράγματα στην θέση τους. Δεξιά βλέπετε την ανάλυση impact από το Aino της Qualia. Η Houston είναι τρίτη μεν σε impact είδηση αλλά πολύ πίσω από τις άλλες. ( Η κόκκινη μπάρα.) Την επόμενη μέρα έπεσε σχεδόν έξω από την δεκάδα καθώς πήραν μπρος τα κανονικά ειδησεογραφικά ρεφλέξ των μέσω που το Σαββατοκύριακο ξεκουράζονταν.
Ακόμα πιο ισχυρός τρόπος να βάλεις τα πράγματα σε κάποια τάξη είναι ένα νέο χαρακτηριστικό του Aino, “τις πτυχές των θεμάτων ή αλλιώς aspects. Η ιδέα εδώ είναι μέσα από τη γλωσσική και στατιστική επεξεργασία να εντοπίσουμε τις λέξεις-κλειδιά, φράσεις ή όρους που χαρακτηρίζουν τα δεδομένα για το επιλεγμένο χρονικό διάστημα και που συμπυκνώνουν το νόημά τους.”
Μια είδηση και οι άνθρωποι που έχουν (είχαν!) επάγγελμα το φιλτράρισμά της, έχει πολλές πτυχές. Το “πέθανε η Χιούστον” είναι μονοδιάστατο σε βαθμό που δεν το πίστευε κανείς μέχρι να αποκτήσει και δεύτερη όψη: “Πέθανε η Χιούστον” + “το αναφέρει το AP”. Στη συνέχεια έχουμε κι άλλες πτυχές. Πως πέθανε; Ήταν ατύχημα; Αυτοκτονία; Τι σημασία έχει ότι πέθανε; Ποιοι διάσημοι είπαν κάτι σχετικό; Όλες οι πτυχές μαζί συνθέτουν την είδηση.
Οι μπλε μπάρες στην δίπλα εικόνα είναι οι πτυχές του θέματος “ούζο” όπως αναλύονται από το Aino για την προηγούμενη εβδομάδα. (Κάντε κλικ πάνω στο γράφημα για να το δείτε πιο μεγάλο.) Επειδή κάνει ανάλυση σε όλα τα media (όχι σαν κάτι μπακάληδες που έχουν στήσει συστήματα μόνο για online αναφορές) έχει ενδιαφέρον να συγκρίνουμε την ανάλυση Aspects μεταξύ διαφορετικών μέσων. Ακόμα και μεταξύ ειδησεογραφικών και blogs. (Tagcloud δεξιά)
Οι επαναστάτες μπορεί να είναι της μόδας να απεικονίζονται στις ταινίες ως χάκερς. Ή τουλάχιστον με ένα MacBook και μοδάτη φράτζα να ελέγχουν κάτι online διαρκώς. Αλλά η ανθρώπινη επικοινωνία έχει να κάνει με τους ανθρώπους, όχι τα μέσα. Και οι επαναστάσεις δεν διαφέρουν σε αυτό από τα media που επιλέγουν. Αν οι πρωτοχριστιανοί έκαναν συναντήσεις σε κατακόμβες ή στην αγορά δεν έχει σημασία για την τοποθεσία. Δεν έκανε η κατακόμβη την επανάσταση, οι άνθρωποι την έκαναν.
Κι αν δεν είχαν κατακόμβες θα έβρισκαν κάποια άλλη τοποθεσία να συννενοηθούν. Αν στέλνουμε email ή κάνουμε facebook chat ομοίως. Αν βάζουμε συνθηματικά σε twitter posts είναι σχεδόν σαν τα κωδικοποιημένα μηνύματα στις μικρές αγγελίες που ακόμα χρησιμοποιούν μυστικές υπηρεσίες.
