3 Ιαν 2012

Μαθήματα από τους ενόχους και τους αποτυχημένους;


«Είτε θα μείνουμε στο ευρώ μειώνοντας το επίπεδο διαβίωσης όλοι μας, είτε θα αποχωρήσουμε από το ευρώ γυρνώντας δεκαετίες πίσω», τόνισε ο πρόεδρος της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας, Βασίλης Ράπανος, μιλώντας στη χθεσινή εκδήλωση του Χρηματιστηρίου Αθηνών για την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας.
Σύμφωνα με τον Β. Ράπανο, το πρώτο τρίμηνο του 2012 είναι καθοριστικό, καθώς θα κριθεί εάν η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ ή θα αποχωρήσει από το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα. Το αποτέλεσμα, εάν συμβεί το δεύτερο, θα είναι ότι η χώρα θα γυρίσει 20-25 χρόνια πίσω. Ο πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας κάλεσε επίσης τον πολιτικό κόσμο σε συστράτευση αναφορικά με την κρισιμότητα της νέας χρονιάς και κυρίως των τριών πρώτων μηνών, ενώ παράλληλα ζήτησε στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, τονίζοντας ότι οι ημέρες είναι κρίσιμες και όλοι πρέπει να κάνουμε το καθήκον μας.
Να συμφωνήσουμε λοιπόν με όσα λέει ο Β. Ράπανος. Τα έχουμε πει κι εμείς εγκαίρως. Ας πάμε όμως και παρακάτω: Αυτό φυσικά που παρέλειψε να αναφέρει ο Β. Ράπανος είναι οι εγκληματικές ευθύνες των ελληνικών τραπεζών για το σημερινό κατάντημα της χώρας και των πολιτών της, αλλά και το αν θα υπάρχει Ευρωζώνη, σε λίγο καιρό, για να παραμείνουμε σε αυτή. Μήπως έκανε αυτοκριτική και δεν το αντιληφθήκαμε;
Μήπως να μας έλεγε ο κύριος αυτός εάν η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών είχε προειδοποιήσει για τις συνέπειες της άκριτης πιστωτικής επέκτασης τα ελληνικά τραπεζικά «ιδρύματα»; Μήπως το έκαναν για να αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τις χρηματιστηριακές αξίες – φούσκες; Είναι αλήθεια ή όχι – θα το περιγράψουμε στην υπερβολή του – ότι όταν πέρναγες έξω από τράπεζα κινδύνευες να σε βουτήξουν ξαφνικά, να σε βάλουν μέσα στο υποκατάστημα και ο διευθυντής γονυπετής να προσπαθεί να σε πείσει για τις ευεργετικές συνέπειες ενός δανείου, έστω κι αν δεν είχες ούτε ένα περιουσιακό στοιχείο για να εγγυηθείς;
Οι ίδιοι δεν είναι στα πράγματα τώρα που καταρρέουν τα «ιδρύματα» και οι μετοχές τους κοντεύουν να μηδενιστούν στο ταμπλό, έχοντας πέσει οι αποτιμήσεις τους κάτω από την αξία των περιουσιακών τους στοιχείων; Μήπως αντί για να δίνουν συμβουλές θα έπρεπε να δίνουν εξηγήσεις σε εισαγγελείς (αν ήταν σοβαρή η χώρα);
Ο Β. Ράπανος κάλεσε τον πολιτικό κόσμο σε συστράτευση! Ωραίο ανέκδοτο. Να συστρατευθούν για να μας σώσουν οι δυο ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ; Πολιτικοί και τραπεζίτες; Για ποιον λόγο να τους εμπιστευτεί κανείς; Μήπως να μας έλεγε ο Ράπανος πόσα λεπτά – άντε ώρες, για μέρες ούτε λόγος – θα παρέμεναν στη θέση τους οι τραπεζίτες μετά από τα εντυπωσιακά αποτελέσματα που έχουν φέρει, εάν δούλευαν για κάποια αμερικανική τράπεζα; Να αναφερθούμε σε μεγαλοτραπεζίτη ιδιωτικής – υποτίθεται – τράπεζας που ανέχεται να διατηρεί… τμήμα προσωπικού με περιπου 100 νοματαίους, με τη φθηνή δικαιολογία (στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι οι πολιτικές δεσμεύσεις) ότι δεν θέλει για ηθικούς λόγους να απολύσει; Είναι πιο ηθικό δηλαδή να μειώνεις ισόποσα τις αποδοχές του καλού εργαζόμενου και του τεμπέλη και ανεκπαίδευτου; Που τα έμαθαν αυτά τα γράμματα; Μήπως τους πλήρωνε από τα… μπόνους του; Αυτός είναι ο σεβασμός προς τους μετόχους του; Κι αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα ανεπάρκειας στη χώρα των υποτίθεται επιχειρηματιών…