Μεγάλες ποσότητες από χρυσό, ασήμι, χαλκό και άλλα μέταλλα κρύβονται στις τρεις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας που επιδιώκει να εκμισθώσει το ελληνικό Δημόσιο μέσα από διεθνείς πλειοδοτικούς διαγωνισμούς. Ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον, καθώς η συνολική αξία των αποθεμάτων μπορεί να φτάνει ακόμη και τα 12,5 δισ. ευρώ!
Στη δημόσια διαβούλευση που «τρέχει» σε σχέση με τους διαγωνισμούς, το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας παρέχει ενδιαφέροντα στοιχεία για τα χαρακτηριστικά των υπό εκμίσθωση δημόσιων μεταλλευτικών χώρων και κάνει εντυπωσιακές εκτιμήσεις για την αξία των περιεχομένων μετάλλων.
Πιο συγκεκριμένα, το υπουργείο αναφέρει ότι η αξία των βεβαιωμένων αποθεμάτων ανέρχεται σε 2,5 δισ. ευρώ, ενώ σε 10 δισ. ευρώ υπολογίζει την αξία των δυναμικών αποθεμάτων (εκείνων δηλαδή που εκτιμάται ότι υπάρχουν με βάση τα υφιστάμενα γεωλογικά και κοιτασματολογικά δεδομένα). Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που μεταλλευτικές επιχειρήσεις αρχίζουν ήδη να «ψάχνουν» το θέμα, παρ’ ότι ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί καν η δημόσια διαβούλευση για την προκήρυξη των τριών διαγωνισμών.
ΣΤΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΙΓΜΕ
«Εξ όσων γνωρίζω ήδη έχει εκδηλωθεί ενδιαφέρον από εταιρείες» δηλώνει ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, καθηγητής Κωνσταντίνος Παπαβασιλείου, που μίλησε στην «Espresso της Κυριακής» για τη νέα προσπάθεια αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας. Οπως εξηγεί ο ίδιος, ελληνικές και ξένες επιχειρήσεις του μεταλλευτικού κλάδου επικοινώνησαν ήδη με το ΙΓΜΕ και ζήτησαν περαιτέρω ενημέρωση από τη βιβλιοθήκη του, καθώς σε αυτήν υπάρχουν καταχωρισμένες οι εκθέσεις από τις έρευνες που διεξήγαγε το Ινστιτούτο στις εν λόγω περιοχές κατά τη δεκαετία του ’80. «Είναι τρεις περιοοχές που έχουν ενδιαφέρον.
Είχαν ερευνηθεί στο παρελθόν από το ΙΓΜΕ και γι’ αυτό ακριβώς υπάρχει πρωτογενής πληροφόρηση. Και πήρε πραγματικά την αξιέπαινη πρωτοβουλία ο υφυπουργός κ. Μανιάτης να προχωρήσει με αυτούς τους χώρους όπου ήδη το Δημόσιο έχει επενδύσει μέσω του ΙΓΜΕ» λέει ο κ. Παπαβασιλείου, προσθέτοντας ότι οι χώροι αυτοί είναι μόνον η αρχή και ότι σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλοι.
Το υπουργείο Περιβάλλοντος διευκρινίζει ότι τα 2,5 δισ. ευρώ των βεβαιωμένων αποθεμάτων και τα 10 δισ. των δυναμικών αποθεμάτων αφορούν την ακαθάριστη αξία των περιεχομένων μετάλλων, δηλαδή χωρίς να συνυπολογιστεί το κόστος εξόρυξης και κατεργασίας. Η καθαρή αξία των εν λόγω μετάλλων, συνεχίζει το υπουργείο, ανέρχεται περίπου στο 60%-65% των παραπάνω εκτιμήσεων και «σε κάθε περίπτωση αυτό ισχύει μόνο για καθετοποιημένη μεταλλευτική-μεταλλουργική δραστηριότητα».
ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ
Το μεγάλο ερώτημα είναι ποιο ακριβώς θα είναι το όφελος του ελληνικού Δημοσίου από την εκμετάλλευση των τριών μεταλλευτικών χώρων μέσω των διαγωνισμών που προκηρύσσονται από το υπουργείο Περιβάλλοντος. «Εξαρτάται από το τι επενδύσεις θα γίνουν» απαντά ο κ. Παπαβασιλείου. Οπως υποστηρίζει, το ΙΓΜΕ έχει κάνει μια πρώτη έρευνα, αλλά από κει και πέρα ο επενδυτής πρέπει να κάνει μια έρευνα συστηματική, ώστε να βεβαιώσει τα δυνητικά αποθέματα και στη συνέχεια να αποφασίσει τι επιπλέον επενδύσεις θα κάνει, αν θα ανοίξει μεταλλείο, τι είδους θα είναι αυτό κ.λπ.
«Ενα είναι σίγουρο. Το Δημόσιο θα έχει σημαντικά οφέλη» υπογραμμίζει ο γενικός διευθυντής του ΙΓΜΕ επισημαίνοντας ότι πέρα από τη φορολόγηση με 45% επί των κερδών που επιβάλλεται στις μεταλλευτικές επιχειρήσεις, το κράτος θα εισπράττει και δικαιώματα με ποσοστό επί του
τζίρου (royalties), καθώς πρόκειται για δημόσιους και όχι για ιδιωτικούς μεταλλευτικούς χώρους.
ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
«Να γίνει δημοψήφισμα στις τοπικές κοινωνίες»
«Να γίνει δημοψήφισμα στις τοπικές κοινωνίες»
Αναφερόμενος στις αντιδράσεις που συνήθως εκδηλώνονται στις τοπικές κοινωνίες όταν τίθεται θέμα έναρξης μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, ο κ. Παπαβασιλείου προτείνει τη λύση του… δημοψηφίσματος: «Καλό θα ήταν κάποια στιγμή η τοπική κοινωνία να μιλήσει με ένα δημοψήφισμα ελεύθερο, αφού ακουστούν όλα τα επιχειρήματα από όλες τις πλευρές, και να δούμε τι θα βγάλει» λέει χαρακτηριστικά προσθέτοντας ότι κατά τη γνώμη του οι κάτοικοι των περιοχών θα ήθελαν τέτοιες επενδύσεις γιατί «είναι όλες περιοχές φτωχές, με τρομακτικά προβλήματα ανεργίας και οικονομικής υπανάπτυξης».
Τι κρύβουν οι τρεις δημόσιοι μεταλλευτικοί χώροι
1 ΠΟΛΥΚΑΣΤΡΟΥ-ΣΚΡΑΟ πρώτος δημόσιος μεταλλευτικός χώρος βρίσκεται στην περιοχή Πολύκαστρου-Σκρα του νομού Κιλκίς. Τα βέβαια αποθέματα ανέρχονται σε 4.700.000 τόνους μεταλλεύματος που περιέχουν 113.000 τόνους μολύβδου, 172.000 τόνους ψευδαργύρου και 80 τόνους αργύρου, ενώ τα δυναμικά αποθέματα υπολογίζονται σε 12.000.000 τόνους με περιεκτικότητα 7,5% σε ψευδάργυρο και μόλυβδο. Η αξία των περιεχομένων μετάλλων στα βέβαια αποθέματα αγγίζει το 1 δισ. ευρώ, ενώ στα δυναμικά τα 2,5 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τον κ. Παπαβασιλείου, τη δεκαετία του ’80 το ΙΓΜΕ είχε κάνει μεγάλη έρευνα και οικονομική προμελέτη για τον εν λόγω χώρο αλλά οι χαμηλές τιμές των μετάλλων δεν επέτρεπαν τότε την αξιοποίησή του: «Με τις τότε συνθήκες δεν θα υπήρχαν μεταλλευτικές επιχειρήσεις πρόθυμες να επενδύσουν. Τώρα οι τιμές έχουν διπλασιαστεί και τριπλασιαστεί, και φαίνεται το πράγμα να έχει ενδιαφέρον». Ο ίδιος προσθέτει ότι σε τέτοιου τύπου κοιτάσματα συναντώνται σπάνια στρατηγικά μέταλλα, όπως το ίνδιο και το γερμάνιο, που επίσης αξίζει να διερευνηθούν.
2 ΒΑΘΗΣ-ΓΕΡΑΚΑΡΙΟΥΜεγάλο κοίτασμα χρυσού και χαλκού αλλά με σχετικά μικρές περιεκτικότητες έχει εντοπιστεί στην μεταλλευτικό χώρο Βάθης-Γερακαρίου, που βρίσκεται επίσης στον νομό Κιλκίς. Τα βεβαιωμένα αποθέματα ανέρχονται σε 28.000.000 τόνους μεταλλεύματος με 0,4% χαλκό και 0,9 γραμμάρια/τόνο χρυσό, αλλά τα δυναμικά αποθέματα φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερα και υπολογίζονται σε 180.000.000 τόνους με ανάλογες περιεκτικότητες. Σύμφωνα με το ΥΠΕΚΑ, η αξία των περιεχομένων μετάλλων στα βεβαιωμένα αποθέματα ανέρχεται σε 1,5 δισ. ευρώ και στα δυναμικά σε 7 δισ. Στο σημείο αυτό ο κ. Παπαβασιλείου επισημαίνει ότι η εξέλιξη της τεχνολογίας επιτρέπει πλέον την εκμετάλλευση κοιτασμάτων με τέτοιες περιεκτικότητες, που πριν από είκοσι και τριάντα χρόνια ήταν οικονομικά ασύμφορη: «Το να πάρεις ένα γραμμάριο τον τόνο χρυσό σήμερα θεωρείται καλό κοίτασμα αλλά τότε (σ.σ.: τη δεκαετία του ’80) δεν θεωρούταν. Αυτό έχει δώσει νέα προοπτική στο κοίτασμα και με τις σημερινές τιμές του χαλκού και του χρυσού μιλάμε για ένα κοίτασμα ακαθάριστης αξίας των μετάλλων κάπου 1,5 δισ. ευρώ, ενώ είναι πολύ μεγαλύτερη η αξία των εν δυνάμει αποθεμάτων».
3 ΚΑΛΛΥΝΤΗΡΙΟΥ Ο μεταλλευτικός χώρος που έχει ερευνηθεί λιγότερο είναι εκείνος της περιοχής Καλλυντηρίου, στον νομό Ροδόπης. Εκεί το υπουργείο κάνει λόγο μόνο για δυναμικά αποθέματα αντιμονίου, αργύρου και χρυσού, συνολικής αξίας περίπου 0,5 δισ. ευρώ. «Είναι μια περιοχή που θέλει πολύ ψάξιμο. Ο επενδυτής που θα πάει εκεί, θα πρέπει να ξοδέψει πραγματικά αρκετά χρήματα για να κάνει μια πιο συστηματική έρευνα, όμως αξίζει τον κόπο» σχολιάζει ο κ. Παπαβασιλείου.
ΤΟ ΚΟΙΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΝΤΟΚΕΡΑΣΙΑΣ
Πρόσθετα αποθέματα μετάλλων αξίας 4 δισ. ευρώ φιλοδοξεί να εντοπίσει το ελληνικό Δημόσιο σε ένα άλλο κοίτασμα, αυτό της Ποντοκερασιάς, που βρίσκεται κοντά στον μεταλλευτικό χώρο Βάθης-Γερακαρίου. Οπως αναφέρει ο κ. Παπαβασιλείου, πρόκειται για ένα κοίτασμα παρόμοιο με εκείνο στις Σκουριές της Χαλκιδικής, που περιέχει κυρίως χρυσό, άργυρο και χαλκό, και ερευνάται σήμερα από το ΙΓΜΕ με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ.
«Θεωρείται ίσως μία από τις καλύτερες περιοχές που υπάρχουν στη Βόρεια Ελλάδα και γι’ αυτό αποφασίσαμε να κάνει εκεί μια συστηματική έρευνα το ΙΓΜΕ, για να προσδιορίσει τα βασικά χαρακτηριστικά του κοιτάσματος προτού το δώσει η Πολιτεία σε εκμίσθωση» προσθέτει ο ίδιος.
ΣΤΑΘΗΣ ΔΕΛΗΓΙΩΡΓΗΣ