(Γραφείο Εθνικού Κήρυκα - «Νew York Times)
Ρεπορτάζ
Kαθισμένη στο λιτό καθιστικό του σπιτιού της, που μοιράζεται με τους γονείς, τον σύζυγό της και τα δύο της παιδιά, που είναι έφηβοι, η Στέλλα Φιρίγου (φωτό του Εθνικού Κήρυκα) εκνευρίζεται για το πώς θα τα φέρει βόλτα η οικογένεια με όλη αυτή την αβεβαιότητα που προκαλεί η καταρρέουσα οικονομία. Για ένα μόνο είναι σίγουρη. Οτι δεν θα πληρώσει το νέο ειδικό τέλος επί των ακινήτων, που είναι ένα από τα πιο σημαντικά στο νέο πακέτο λιτότητας που επέβαλε πριν λίγες ημέρες η κυβέρνηση.«Δεν πρόκειται να το πληρώσω», λέει η 50χρονη Στέλλα Φιρίγου, ανάβοντας ένα τσιγάρο και τσεκάροντας το κινητό της τηλέφωνο που δεχότανε κλήσεις από την τράπεζα για τις καθυστερήσεις των δόσεων ενός δανείου. «Δεν μπορώ να το πληρώσει. Ας με φυλακίσουν».
Ετσι, την ώρα που οι τράπεζες και οι Ευρωπαίοι ηγέτες συνομιλούν για τις επιπτώσεις πιθανής χρεοκοπίας της Ελλάδας, κάτι πολύ φοβερό υποβόσκει στην Ελλάδα και αφορά την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους της μεσαίας τάξης, χωρίς να υπάρχει κάτι να το αντικαταστήσει.
Από το 2010, η κυβέρνηση έχει αυξήσει τους φόρους, έχει κόψει συντάξεις και μισθούς στο Δημόσιο, όπου επέβαλε περιορισμούς στις προσλήψεις σε μία προσπάθεια να περιορίσει το δημόσιο τομέα, όπου ένας στους πέντε Ελληνες έχει βρει δουλειά.
Την περασμένη μάλιστα εβδομάδα ανακοίνωσε και νέα περικοπές.
Η ίδια η κ. Φιρίγου είναι δημοτική υπάλληλος και όπως όλοι, όσοι εργάζονται στο Δημόσιο, είδε γενναίες περικοπές. Κάτι λιγότερο από 1.300 δολάρια τώρα από τα 2.000 που έπαιρνε μηνιαίως.
Ο σύζυγός της, που πουλάει ανταλλακτικά μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, είδε τα ποσοστά του να πέφτουν σημαντικά και η σύνταξη της μητέρας της έπεσε στα 800 δολάρια από τα 920.
Οπως για πολλές άλλες οικογένειες στην Αθήνα, το αποκούμπι τους είναι η ιδιοκτησία τους. Ο παππούς της έχτισε το διώροφο στο Ψυχικό, όπου ζουν τώρα έξι άτομα, ξεκινώντας από το 1930 και τελειώνοντας το σπίτι λίγο μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Και έτσι οι φόροι, που ίσως να υπερβαίνουν τα 2.000 δολάρια ετησίως για την οικογένεια Φιρίγου, είναι τσουχτεροί. «Το σπίτι είναι το μόνο που μας απέμεινε», λέει.
Υπάρχουν πολλά που πρέπει να «χωνέψουν» ο Ελληνες. Εκτός από τις περικοπές και τα τέλη ακινήτων, η κυβέρνηση έχει επιβάλλει πρόσφατα και ένα φόρο αλληλεγγύης από 1 έως 4% σε όλους τους εργαζόμενους και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Αύξησε επίσης το ΦΠΑ σε πολλά προϊόντα από το 13 στο 23%.
Η οικονομία καταρρέει και δεν είναι ασυνήθιστο και στον ιδιωτικό τομέα αντί απολύσεων να γίνονται περικοπές μέχρι και 30% σε συνδυασμό με λιγότερες ώρες δουλειάς.
Η επονομαζόμενη τρόικα παίζει σκληρή μπάλα με την ελληνική κυβέρνηση αυτή την περίοδο πριν αποφασίσει να απελευθερώσει την έκτη δόση των 11 δισ. δολαρίων.
Πολλοί Ελληνες φοβούνται έναν φαύλο κύκλο. Εναν θανατηφόρο έλικα από μεγαλύτερη λιτότητα, περισσότερη οικονομική δυσπραγία, περισσότερους φόρους, κάνοντας πιο δύσκολη την κατάσταση για το χρέος και σπρώχνοντας τη χώρα στη χρεοκοπία παρά τη λιτότητα. Τα συνδικάτα αντιδρούν με νέα απεργίες.
Οι οικονομολόγοι λένε ότι τα μέτρα είναι αναγκαία για να εκσυγχρονίσουν την οικονομία, αλλά οι περικοπές γίνονται πιο γρήγορα από τον εκμοντερνισμό με συνέπεια ο κοινωνικός ιστός να αρχίσει να ξεφτίζει, αν όχι να σκίζεται.
Η ανεργία ήδη πάνω από το 16% και η μετανάστευση να αυξάνεται. «Η κυβέρνηση βρίσκεται σε έναν διευρυνόμενο πόλεμο με τους πολίτες», λέει ο Γενς Μπάστιαν, οικονομολόγος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ). «Παίρνονται αποφάσεις, οι επιπτώσεις των οποίων όχι μόνο συμπιέζουν τη μεσαία τάξη, αλλά απειλούν αυτή την ίδια την ύπαρξή της».
Κάποιοι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα έχουν να πληρωθούν, λένε, μήνες. «Είναι παράλογο και άδικο», λέει η 38χρονυη Κορογιαννάκη, λογοθεραπεύτρια σ ένα κέντρο παιδιών με διανοητική πάθηση. Εχοντας λάβει μέρος σε μία διαδήλωση την περασμένη βδομάδα λέει για το ειδικό τέλος ακινήτων ότι «εάν δεν έχω πληρωθεί τους δύο τελευταίους μήνες πώς θα το πληρώσω;».
Διαρκής αυξανόμενος αριθμός Ελλήνων κάνει την ίδια ερώτηση και ένας αυξανόμενος θυμός διακατέχει τους Ελληνες για το τέλος αυτό, με αποτέλεσμα όλο και περισσότεροι να λένε πως δεν θα το πληρώσουν.
Η κυβέρνηση αναμένει, σύμφωνα με τα λεγόμενά της να λάβει 2,7 δισ. δολάρια από αυτό το φόρο, που αφορά 5.5 εκατ. ιδιοκτήτες.
Σύμφωνα όμως με την ΠΟΜΙΔΑ (Ενωση Ιδιοκτητών Ακινήτων), ο φόρος θα επιβαρύνει κατά μέσο όρο μία οικογένεια από 1.200 έως 2.000 δολάρια επί πλέον κάθε χρόνο.
Την περασμένη βδομάδα ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, ικέτευσε τους Ελληνες να δεχτούν τα μέτρα. «Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Ο άλλος οδηγεί στην χρεοκοπία που θα μπορούσε να είναι πολύ πιο σκληρή για κάθε οικογένεια, για κάθε πολίτη», είπε. «Ξέρουμε ότι είναι δύσκολα αλλά αυτή είναι τώρα η πιο αποφασιστική μάχη...».
Το τέλος θα λαμβάνεται μέσα από τους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος, που κι αυτό δημιουργεί άλλη διαμάχη. Φόρος. Οταν κάποιος δεν τον πληρώσει θα του κόβεται το ρεύμα. Ωστόσο, το πανίσχυρο συνδικάτο δήλωσε ότι δεν θα συνεργαστεί με την κυβέρνηση, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο το νέο μέτρο.
Αλλά και ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός μελών του κόμματος του κ. Παπανδρέου αντιτίθεται στο νέο τέλος.
Κριτικοί αναφέρουν ότι η χώρα έχει αποτύχει να πιάσει τους φοροφυγάδες που είναι τα πιο πλούσια στοιχεία της κοινωνίας, αλλά έχει επίσης αποτύχει να επιβάλλει κάποια σημαντικά μέτρα επειδή διστάζει να τα βάλει με κάποια ισχυρά συνδικάτα που έχουν γερές βάσεις στο κυβερνών κόμμα.
«Δεν νομίζω ότι ξέρουν τι κάνουν», λέει ο 38χρονος αρχαιολόγος Νίκος Πανουτσόπουλος, που εργάζεται στο υπουργείο Πολιτισμού και διαδήλωσε κι αυτός την περασμένη εβδομάδα. «Αντί να μάχονται τα συνδικάτα κόβουν οριζόντια τους μισθούς», λέει.
Κάποιοι εργαζόμενοι με συμβάσεις επίσης θα πρέπει να πληρώσουν το νέο τέλος. Μία γυναίκα που έδωσε μόνο το μικρό της όνομα, Αντωνία, καθαρίστρια στο υπουργείο Παιδείας, που μόλις απολύθηκε, ξεσπά σε δάκρυα. «Ο άνδρας μου είναι οικοδόμος. Σπάνια έχει δουλειά και ο γιος μου είναι άνεργος στα είκοσί του χρόνια», λέει περιμένοντας στο ταμείο ανεργίας.
Τέτοιες ιστορίες είναι κοινές πλέον στη σημερινή Ελλάδα. Ωστόσο, ακόμη και αν η χώρα αιμορραγεί, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στον περιορισμό του ελλείμματος, όπως της έχουν θέσει οι ξένοι δανειστές της με το πακέτο διάσωσης.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, τα καθαρά έσοδα ήταν 4,7 δισ. δολάρια εκτός στόχου και τα έξοδα 1,35 δισ. δολάρια υψηλότερα των αναμενομένων για τους πρώτους επτά μήνες του 2011.
Πίσω στο καθιστικό της κ. Φιρίγου, η ίδια λέει ότι δεν έχει κάτι να περιμένει. «Κανείς δεν μας προειδοποίησε. Δεν ελπίζω, όχι για μένα, όχι για τα παιδιά μου και είμαι μόνο 50 χρόνων». Προσθέτει όμως ότι κάποια πράγματα την κάνουν ακόμη να γελάει. «Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι η ζωή μου είναι σε τέτοιο χάλι. Καταντάει αστείο».
Από τον Εθνικό Κήρυκα της Νέας Υόρκης
http://admin.parapolitika.gr
