Χάπια για να μας κρατούν ξύπνιους υπάρχουν. Χάπια για να μας βοηθούν να κοιμόμαστε όταν έχουμε προβλήματα αϋπνίας επίσης υπάρχουν. Αραγε στο εγγύς μέλλον θα υπάρξουν και χάπια που θα μας κάνουν να νιώθουμε ξεκούραστοι ύστερα από ένα τρελό ξενύχτι; Ομάδα βιολόγων και νευροεπιστημόνων από πανεπιστήμια των ΗΠΑ, της Σκωτίας και του Καναδά, με επικεφαλής τον Ted Abel, βιολόγο στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, ανακάλυψαν έναν τρόπο να περιορίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει η στέρηση ύπνου στις νοητικές ικανότητες των ποντικών του εργαστηρίου.
Μελετώντας τον εγκέφαλο των ποντικών, παρατήρησαν ότι όταν οι ποντικοί κοιμούνταν λιγότερο, στον ιππόκαμπό τους, περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει διάφορες ανώτερες νοητικές λειτουργίες όπως η μνήμη και η μάθηση, αυξάνονταν τα επίπεδα συγκέντρωσης ενός ενζύμου του PDE4, ενώ αντίθετα μειώνονταν τα επίπεδα συγκέντρωσης ενός μορίου, του cAMP, που επιτελεί σημαντικό έργο στην απομνημόνευση νέων πληροφοριών. Δοκίμασαν λοιπόν να μειώσουν τα επίπεδα αυτού του ενζύμου, και διαπίστωσαν ότι αυτό οδήγησε σε αύξηση της συγκέντρωσης του μορίου cAMP στον εγκέφαλο των ποντικών, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να διατηρούν ακμαίες τις μνημονικές και μαθησιακές τους ικανότητες.
Τα νέα αυτά επιστημονικά ευρήματα, που δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό «Nature», ρίχνουν νέο φως σε ένα ζήτημα για το οποίο μέχρι σήμερα η επιστήμη δεν είχε καταφέρει να δώσει σαφείς απαντήσεις: ποιοι εγκεφαλικοί μηχανισμοί εμπλέκονται στην εκδήλωση των μαθησιακών δυσλειτουργιών που οφείλονται στη στέρηση του ύπνου; Δημιουργείται συνεπώς μια νέα ερευνητική προσέγγιση του θέματος, η οποία μάλιστα στο μέλλον μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στη δημιουργία φαρμακευτικής ουσίας, η οποία θα μας κάνει να νιώθουμε ξεκούραστοι και διανοητικά ακμαίοι ενώ είμαστε άυπνοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στις σημερινές κοινωνίες μάλιστα, όπου οι φρενήρεις ρυθμοί ζωής απαιτούν από εμάς να είμαστε υπερδραστήριοι ενώ κοιμόμαστε ελάχιστα, ένα χάπι που θα αναπληρώνει και θα υποκαθιστά τις ευεργετικές για τον εγκέφαλό μας λειτουργίες του ύπνου θα αποτελούσε ίσως μια λύση, έστω και προσωρινή, για μια μεγάλη γκάμα ανθρώπων που παρουσιάζει εμφανή μείωση των νοητικών της ικανοτήτων εξαιτίας της στέρησης του ύπνου. Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται τόσο άνθρωποι που λόγω των εργασιακών τους υποχρεώσεων κοιμούνται λίγο ή ακατάστατα, όσο και εκείνοι που υποφέρουν από διάφορες διαταραχές του ύπνου ή από σοβαρές νευρολογικές παθήσεις, όπως η νόσος Αλτσχάιμερ ή η σχιζοφρένεια. *
Ελευθεροτυπία
