Ανάλογα με το αν κάποιος είναι αριστερόχειρας ή δεξιόχειρας, παίρνει διαφορετικές αποφάσεις και, ακόμα και αν δεν το συνειδητοποιεί, επηρεάζεται στο να επιλέξει στη ζωή του διάφορα πράγματα (από τα δημητριακά που θα αγοράσει μέχρι ποιόν θα ψηφίσει), ανάλογα με ποιο χέρι του είναι το κυρίαρχο, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.
Η νέα μελέτη έγινε από τον ψυχολόγο Ντάνιελ Καζαζάντο του πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας (ο οποίος τώρα πια εργάζεται στο γερμανικό Ινστιτούτο Ψυχογλωσσολογίας Μαξ Πλανκ) και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό πειραματικής ψυχολογίας “Journal of Experimental Psychology” της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης.
Σύμφωνα με την έρευνα, ο τρόπος που αλληλεπιδρούμε με το φυσικό κόσμο γύρω μας, επηρεάζει τις κρίσεις και τις αποφάσεις μας. Για το λόγο αυτό, οι αριστερόχειρες και οι δεξιόχειρες σκέφτονται διαφορετικά –και αντιδρούν ανάλογα- όσον αφορά τα πράγματα και τις επιλογές τους. Κάνοντας μια σειρά από πειράματα, ο Καζαζάντο διαπίστωσε ότι οι δεξιόχειρες τείνουν να κρίνουν ως θετικά τα αντικείμενα που βρίσκονται προς τα δεξιά τους, ενώ όσα βρίσκονται προς τα αριστερά, τα θεωρούν αρνητικά.
Αντίστροφα, οι αριστερόχειρες θεωρούν θετικά τα πράγματα που βρίσκονται στα αριστερά τους και αρνητικά όσα βρίσκονται προς τα δεξιά τους. Αυτή η προτίμηση έχει ποικίλες συνέπειες στην καθημερινή ζωή (οι οποίες δεν γίνονται πάντα αντιληπτές από τους ανθρώπους), όπως π.χ. ότι κάποιος μπορεί να διαλέξει μια μάρκα δημητριακών ανάλογα με το που βρίσκεται στο ράφι του σούπερ-μάρκετ σε σχέση με το «καλό» του χέρι.
Οι δεξιόχειρες τείνουν να βλέπουν τα πράγματα και τους ανθρώπους προς τα δεξιά τους ως πιο έξυπνους, ευτυχείς, τίμιους και ελκυστικούς.
Αντίστροφα, όσον αφορά τους αριστερόχειρες, ισχύει το ίδιο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στα αριστερά τους, τους οποίους τείνουν να βλέπουν με πιο ευνοϊκό τρόπο. Γενικότερα, με βάση τα πειράματα, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να συσχετίζουν τις θετικές αντιλήψεις και ιδέες με την «καλή» πλευρά τους, ενώ τις αρνητικές αντιλήψεις και ιδέες με την «κακή» τους.
Η διαπίστωση αυτή ανατρέπει το καθιερωμένο λεξιλόγιο που έχουν επιβάλει οι δεξιόχειρες, επειδή απλώς είναι πολύ περισσότεροι. Για παράδειγμα, η φράση «αποτελεί το δεξί μου χέρι», αναφορικά με το στενό συνεργάτη κάποιου, για έναν αριστερόχειρα θα έπρεπε να λέγεται «αποτελεί το αριστερό μου χέρι»!
Ή η φράση «όλα μου πάνε δεξιά», για ένα αριστερόχειρα θα έπρεπε να μετατραπεί σε «όλα μου πάνε αριστερά», αφού κάθε τι καλό και ευνοϊκό συσχετίζεται υποσυνείδητα με την αριστερή πλευρά.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους ανθρώπους γενικότερα και τους πολιτικούς ειδικότερα, όταν κάνουν χειρονομίες την ώρα που μιλούν. Όταν αναφέρονται σε καλά και θετικά πράγματα, οι δεξιόχειρες κουνάνε περισσότερο το δεξί τους χέρι και οι αριστερόχειρες το αριστερό, όπως έδειξαν οι αναλύσεις του περιεχομένου των λόγων και των αντίστοιχων χειρονομιών των αμερικανών υποψηφίων κατά την προεκλογική περίοδο του 2004 και του 2008.
Ο Καζαζάντο και οι συνεργάτες του μελετούν ήδη πώς αυτό μπορεί να επηρεάζει την ψήφο των πολιτών και κατά πόσο ένας πολιτικός χάνει ή κερδίζει ψήφους.
Αυτό που σίγουρα συμβαίνει, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι αν σε ένα ψηφοδέλτιο τα ονόματα των υποψηφίων δεν είναι ταξινομημένα το ένα κάτω από το άλλο, αλλά υπάρχουν δύο στήλες, η μια δίπλα στην άλλη, οι αριστερόχειρες θα τείνουν υποσυνείδητα να διαλέξουν ονόματα από την αριστερή στήλη και οι δεξιόχειρες από τη δεξιά.
Η νέα μελέτη έγινε από τον ψυχολόγο Ντάνιελ Καζαζάντο του πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνιας (ο οποίος τώρα πια εργάζεται στο γερμανικό Ινστιτούτο Ψυχογλωσσολογίας Μαξ Πλανκ) και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό πειραματικής ψυχολογίας “Journal of Experimental Psychology” της Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης.
Σύμφωνα με την έρευνα, ο τρόπος που αλληλεπιδρούμε με το φυσικό κόσμο γύρω μας, επηρεάζει τις κρίσεις και τις αποφάσεις μας. Για το λόγο αυτό, οι αριστερόχειρες και οι δεξιόχειρες σκέφτονται διαφορετικά –και αντιδρούν ανάλογα- όσον αφορά τα πράγματα και τις επιλογές τους. Κάνοντας μια σειρά από πειράματα, ο Καζαζάντο διαπίστωσε ότι οι δεξιόχειρες τείνουν να κρίνουν ως θετικά τα αντικείμενα που βρίσκονται προς τα δεξιά τους, ενώ όσα βρίσκονται προς τα αριστερά, τα θεωρούν αρνητικά.
Αντίστροφα, οι αριστερόχειρες θεωρούν θετικά τα πράγματα που βρίσκονται στα αριστερά τους και αρνητικά όσα βρίσκονται προς τα δεξιά τους. Αυτή η προτίμηση έχει ποικίλες συνέπειες στην καθημερινή ζωή (οι οποίες δεν γίνονται πάντα αντιληπτές από τους ανθρώπους), όπως π.χ. ότι κάποιος μπορεί να διαλέξει μια μάρκα δημητριακών ανάλογα με το που βρίσκεται στο ράφι του σούπερ-μάρκετ σε σχέση με το «καλό» του χέρι.
Οι δεξιόχειρες τείνουν να βλέπουν τα πράγματα και τους ανθρώπους προς τα δεξιά τους ως πιο έξυπνους, ευτυχείς, τίμιους και ελκυστικούς.
Αντίστροφα, όσον αφορά τους αριστερόχειρες, ισχύει το ίδιο για τους ανθρώπους που βρίσκονται στα αριστερά τους, τους οποίους τείνουν να βλέπουν με πιο ευνοϊκό τρόπο. Γενικότερα, με βάση τα πειράματα, οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να συσχετίζουν τις θετικές αντιλήψεις και ιδέες με την «καλή» πλευρά τους, ενώ τις αρνητικές αντιλήψεις και ιδέες με την «κακή» τους.
Η διαπίστωση αυτή ανατρέπει το καθιερωμένο λεξιλόγιο που έχουν επιβάλει οι δεξιόχειρες, επειδή απλώς είναι πολύ περισσότεροι. Για παράδειγμα, η φράση «αποτελεί το δεξί μου χέρι», αναφορικά με το στενό συνεργάτη κάποιου, για έναν αριστερόχειρα θα έπρεπε να λέγεται «αποτελεί το αριστερό μου χέρι»!
Ή η φράση «όλα μου πάνε δεξιά», για ένα αριστερόχειρα θα έπρεπε να μετατραπεί σε «όλα μου πάνε αριστερά», αφού κάθε τι καλό και ευνοϊκό συσχετίζεται υποσυνείδητα με την αριστερή πλευρά.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τους ανθρώπους γενικότερα και τους πολιτικούς ειδικότερα, όταν κάνουν χειρονομίες την ώρα που μιλούν. Όταν αναφέρονται σε καλά και θετικά πράγματα, οι δεξιόχειρες κουνάνε περισσότερο το δεξί τους χέρι και οι αριστερόχειρες το αριστερό, όπως έδειξαν οι αναλύσεις του περιεχομένου των λόγων και των αντίστοιχων χειρονομιών των αμερικανών υποψηφίων κατά την προεκλογική περίοδο του 2004 και του 2008.
Ο Καζαζάντο και οι συνεργάτες του μελετούν ήδη πώς αυτό μπορεί να επηρεάζει την ψήφο των πολιτών και κατά πόσο ένας πολιτικός χάνει ή κερδίζει ψήφους.
Αυτό που σίγουρα συμβαίνει, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι αν σε ένα ψηφοδέλτιο τα ονόματα των υποψηφίων δεν είναι ταξινομημένα το ένα κάτω από το άλλο, αλλά υπάρχουν δύο στήλες, η μια δίπλα στην άλλη, οι αριστερόχειρες θα τείνουν υποσυνείδητα να διαλέξουν ονόματα από την αριστερή στήλη και οι δεξιόχειρες από τη δεξιά.
Πηγή: Ελευθεροτυπία