Στις 19 Μαΐου 1919 ο Κεμάλ Μουσταφά (Ατατούρκ) αποβιβάζεται στην Αμισό (Σαμψούντα) του ιστορικού Πόντου για να αποτελειώσει το δεύτερο στάδιο της γενοκτονίας. Επισήμως 353.000 νεκροί, αλλά είναι πολύ περισσότεροι.Ο Πόντος αποτέλεσε την μοναδική περιοχή στην Μικρά Ασία όπου ο άμαχος ελληνικός πληθυσμός, απομονωμένος από τον υπόλοιπο πολιτισμό, αντιστάθηκε ηρωικά στην γενοκτονία από τους βαρβάρους. Πολέμησε εντελώς μόνος του για την επιβίωση και την ελευθερία: άντρες και γυναίκες μαζί. Όμως, οι σκοπιμότητες των Μεγάλων Δυνάμεων της εποχής, η υποκρισία της κυβέρνησης Ελ. Βενιζέλου και η διάδοχη κατάσταση, διευκόλυναν το έγκλημα. Όσοι σώθηκαν προσφυγοποιήθηκαν σε διάφορες χώρες (Ευρώπη, Ρωσσία, ΗΠΑ και αλλού), αφήνοντας πίσω τους χιλιάδες νεκρούς, πατρογονικά εδάφη, πόλεις και ναούς χιλιετιών. Μεγάλο τμήμα ενσωματώθηκε στoν απελευθερωμένο ελλαδικό χώρο και συμβάλλει σημαντικά στην πορεία της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας, ενώ έως τις ημέρες μας οικογένειες ελλήνων έρχονται από την πρώην Σοβιετική Ένωση...
Το 1994, μετά από μακρόχρονο συλλογικό αγώνα, καθιερώθηκε και επίσημα από την Βουλή η 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού... Ο ιστορικός Πόντος εξακολουθεί να είναι η βασανισμένη και καταπιεσμένη περιοχή. Ίσως η μόνη στον κόσμο, όπου και σήμερα ο χριστιανός πρέπει να είναι κρυπτοχριστιανός για να μην διωχθεί ή θανατωθεί. Το τούρκικο καθεστώς εξακολουθεί να καταδιώκει τον αυτόχθονα πολιτισμό του, τρομοκρατεί και φυλακίζει τους κατοίκους, απαγορεύει την επικοινωνία στην Ποντιακή - το μόνο ζωντανό ακόμα κορμό της αρχαιοελληνικής γλώσσας - καταστρέφει την πολιτισμική, ιστορική και φυσική ταυτότητα της περιοχής.
Στην Ελλάδα, από τα μέσα δεκαετίας '90, η κυβερνητική και εξωτερική πολιτική σύρεται από σκοπιμότητες τρίτων, προκειμένου να υπηρετηθούν οι επιδιώξεις της Τουρκίας. Ωραιοποιεί και εξαγνίζει προς κάθε κατεύθυνση τον τούρκικο επεκτατισμό και κεμαλικό ολοκληρωτισμό. Ανάμεσα στ' άλλα:
- Αποκρύπτει συστηματικά από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και την διεθνή κοινότητα το έγκλημα της Γενοκτονίας
- Μεθοδεύει τεχνητή "ελληνοτουρκική φιλία" και προωθεί ουσιαστικά χωρίς όρους την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1996 έως και σήμερα)
- Καταψήφισε δια των ευρωβουλευτών στο Ευρωκοινοβούλιο προτάσεις και όρους για την συμμόρφωση της Τουρκίας (2005)
- Εξέδωσε νόμο για την διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα γυμνάσια της Ελλάδας (2006)
- Επέβαλλε με νόμο ειδικό ποσοστό θέσεων στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ για εισαγωγή των τουρκογενών μαθητών εκτός συναγωνισμού (1996). Ταυτόχρονα, δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για μαθητές (νέο)προσφυγικών οικογενειών από την πρώην Σοβιετική Ένωση, εξοστρακίζοντάς τους επιλεκτικά εκτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης,
- Εξέδωσε νόμο για την εκχώρηση γης και ακινήτων (βακούφια) σε τουρκικές οργανώσεις στην βόρεια Ελλάδα (2008)
- Υπερψήφισε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τις αξιώσεις για αναγνώριση τουρκικής μειονότητας στην βόρεια Ελλάδα, στην δικαστική προσφυγή τούρκων σοβινιστών κατά της Ελλάδας (2008)
- Στον ελλαδικό χώρο ένα παλαιό οθωμανικό φιρμάνι για παραχώρηση γης σε συνεργάτες των οθωμανών έχει μεγαλύτερη θεσμική και δικαστική ισχύ για το επίσημο κράτος απ' ότι το ελληνικό διαβατήριο Έλληνα του Πόντου από την πρώην Σοβιετική Ένωση, που εμπαίζεται από την κυβέρνηση και απελαύνεται...
Τα προβλήματα του Ποντιακού Ελληνισμού από τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης στον ελλαδικό χώρο και στα εκεί ελληνικά προξενεία είναι η προέκταση της υποκρισίας στο ζήτημα της Γενοκτονίας : νομοθετικά και γραφειοκρατικά τερτίπια για την οφειλόμενη απόδοση της ιθαγένειας και ταλαιπωρίες χρόνων κάθε οικογένειας, κρατητήρια και απελάσεις ελλήνων σε παράβαση του Συντάγματος (νόμοι-παρωδίες 2790/2000, 2910/2001κ.α.), εμπόδια σκοπιμότητας στην αναγνώριση των διπλωμάτων και στην έκδοση αδειών άσκησης επαγγέλματος, αποκλεισμός ελλήνων (νεο)προσφύγων μαθητών και φοιτητών από τα ΑΕΙ, στέρηση των συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, καταλήστευση υπέρ υμών της ανταλλάξιμης περιουσίας των ελλήνων προσφύγων, οικονομική και κοινωνική εξόντωση με στεγαστικά δάνεια αποικιοκρατικής μορφής, πρόστιμα δεκάδων χιλιάδων ευρώ ΙΚΑ και πολεοδομιών σε βάρος (νεο)προσφυγικών οικογενειών που στοχοποιούνται επιλεκτικά σε μία γενικώς άναρχη και αυθαίρετα δομημένη χώρα, διασπάθιση των ευρωπαϊκών και εθνικών πόρων στο όνομα των (νέο)προσφύγων, καλλιέργεια κοινωνικού και κρατικού ρατσισμού σε βάρος τους με την παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης για δήθεν παροχές κ.ο.κ.
Η προκλητική και ταυτόχρονα δουλική κατάθεση στεφάνου στο μαυσωλείο του εγκληματία Μουσταφά Κεμάλ (ατατούρκ) στην Άγκυρα, το 2000 από τον Παπανδρέου Γ. με την ιδιότητα του υπουργού εξωτερικών και το 2008 από τον Καραμανλή Κ. ως πρωθυπουργού, δίνει εύλογα συμπεράσματα για τον εξαρτημένο ρόλο των ελλαδικών κυβερνήσεων έναντι των τουρκικών επιδιώξεων. Προέβησαν από κοινού με το τούρκικο κατεστημένο στην συγκάλυψη της Γενοκτονίας. Οι πράξεις αυτές "αλληλεγγύης" στα εγκλήματα του τούρκικου καθεστώτος αποτελούν ύβρη για την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όταν προέρχονται από κυβερνητικά στελέχη - πόσο μάλλον από αρχηγό κυβέρνησης.
Από την άλλη, η σιωπή των πολιτικών παρατάξεων και προσώπων στην Ελλάδα (εκτός των ελαχίστων εξαιρέσεων) δεν τους απαλλάσσει από τις δικές τους ευθύνες. Εκτός της καταπόντισης των ηθικών και συμβολικών αξιών, όλοι μαζί εκφυλίζουν και τους όποιους θεσμούς της υπόστασής τους, εφ' όσον δεν σέβονται την ομόφωνη απόφαση της Βουλής το 1994 για την επίσημη καθιέρωση (και αποδοχή) της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Την ευθύνη, όμως, για την αποσιώπηση και την υποβάθμιση του γεγονότος της Γενοκτονίας φέρει η κυβέρνηση, από την οποία ζητείται:
1. Καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και αργίας (για όλες τις βαθμίδες Εκπαίδευσης) με πραγματοποίηση των επίσημων εκδηλώσεων Μνήμης αυθημερόν.
2. Άμεση ενσωμάτωση του ζητήματος της Γενοκτονίας στην διπλωματική και πολιτική ημερήσια διάταξη, η ανάδειξή της στα όργανα της Ε.Ε. και του Ο.Η.Ε. (επιτροπές, ευρωβουλή, ολομέλεια κ.ο.κ.) με στόχο την διεθνοποίησή της, την άσκηση πίεσης στην Τουρκία για να αναγνωρίσει και να αποκηρύξει δημόσια το έγκλημα σε βάρος του Ελληνισμού από τα οθωμανικά και νεοτουρκικά καθεστώτα το 1916-1923. Η αποκήρυξη της Γενοκτονίας και η δημόσια "συγγνώμη" από το ένοχο τούρκικο καθεστώς αποτελεί ηθικό όρο και υποχρέωση της κυβέρνησης έναντι οιασδήποτε «ελληνοτουρκικής» ή «ευρωτουρκικής» διευκόλυνσης και προσέγγισης. Η άρνηση αποδοχής από την Τουρκία της προϋπόθεσης αυτής υποδηλώνει την πρόθεσή της να εφαρμόζει παρόμοιες τακτικές οποτεδήποτε το επιλέξει το καθεστώς της.
3. Πλήρης ένταξη στο εθνικό εκπαιδευτικό σύστημα του ιστορικού και πολιτισμικού πλούτου του Ποντιακού Ελληνισμού, ως εστίας Ελληνισμού, που διέσωσε και μετέφερε ελληνικό πολιτισμό, ανέπτυξε κρατικές συγκροτήσεις - είτε αυτόνομα, είτε ως τμήμα του Βυζαντίου - για 14 αιώνες (ο ελλαδικός χώρος διανύει 180 χρόνια ενιαίας κρατικής συγκρότησης).
4.Την άμεση έκδοση υπό την ελληνική Βουλή των μεταφρασμένων σε ξένες γλώσσες τόμων με τα ντοκουμέντα της Γενοκτονίας και αποστολή αυτών στα κοινοβούλια όλων των χωρών. Η χρόνια κωλυσιεργία της Προεδρίας της Βουλής να εκδώσει τους τόμους με τα ντοκουμέντα, που με παραγγελία της ίδιας της Βουλής συγκεντρώθηκαν από τον καθηγητή Κ. Φωτιάδη, φανερώνει πιο έντονα τις πτυχές των φοβικών και βλαπτικών «χειρισμών» των εν δυνάμει κυβερνήσεων στην Ελλάδα.
Χρήστος Σοφιανίδης
Πηγή: elkosmos.gr
